วันที่ฟ้ามืดหม่น...ฝนกระหน่ำ
มันเย็นฉ่ำ..ล้ำลึก..ความสึกหรอ
คนหนึ่งรัก คนหนึ่ง..อ้างซึ้งพอ
เฝ้าหน้าจอ..รอเจอ..เธอไม่มา
มีแต่เสียง..พายุ..ครุสวาท
ป่าวประกาศซื่อตรง..ทุกองศา
เพื่อให้คนยอมรับซับน้ำตา
เปล่งวาจา..แต่กาย..ยังไร้เงา
วันที่ฝนหล่นล่วง..ในห้วงรัก
ฉันปวดร้าวยิ่งนัก...อยากพักเหงา
จวบคืนนี้..ทุกอย่างเริ่มบางเบา
ระหว่างเรา...คือจบ..เมื่อทบทวน
มันเย็นฉ่ำ..ล้ำลึก..ความสึกหรอ
คนหนึ่งรัก คนหนึ่ง..อ้างซึ้งพอ
เฝ้าหน้าจอ..รอเจอ..เธอไม่มา
มีแต่เสียง..พายุ..ครุสวาท
ป่าวประกาศซื่อตรง..ทุกองศา
เพื่อให้คนยอมรับซับน้ำตา
เปล่งวาจา..แต่กาย..ยังไร้เงา
วันที่ฝนหล่นล่วง..ในห้วงรัก
ฉันปวดร้าวยิ่งนัก...อยากพักเหงา
จวบคืนนี้..ทุกอย่างเริ่มบางเบา
ระหว่างเรา...คือจบ..เมื่อทบทวน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
