ชื่อผู้แต่ง......ดอกกระเจียว
ใต้ร่มไทรใบพลิ้วสนามกว้าง
มีเครื่องเล่นทอดขวางในแห่งหน
คือกระดานโยกเยกให้ซุกซน
ฉันเป็นคนชวนเธอเล่นเป็นประจำ
เธอเป็นเพื่อนที่ดีและอดทน
ฟังเวลาฉันบ่นยามฉันพร่ำ
โยกกระดานกันเล่นหัวคะมำ
มีขนมคนละคำแบ่งกันกิน
จบประถมฉันบวชสองพรรษา
สึกออกมาร่อนเร่ไปทั่วถิ่น
เธอโชคดีเพราะมีอันจะกิน
ได้เรียนศาสตร์รู้ศิลป์ในโรงเรียน
ฉันได้เป็นกรรมกรกลางแดดจ้า
ทนก้มหน้าฝ่าฝืนกลิ่นคลื่นเหียน
เธอได้ต่อมหาลัยใจพากเพียร
เป็นแสงเทียนเป็นแสงใจชาวบ้านนา
พอเธอจบมหาลัยฉันได้ข่าว
ถึงเรื่องราวของท่านผู้พิพากษา
พึ่งบรรจุลุเสร็จสำเร็จมา
ฉันยิ้มทั้งน้ำตาเพราะดีใจ
ฉันยังเป็นกรรมกรวันยังค่ำ
จะหาความเลอล้ำได้ที่ไหน
แต่ไม่ขอดั้นด้นหมายมุ่งไป
พบเธอในห้องใหญ่ใตับัลลังก์