ชื่อบทกลอน..........จะเก็บเธอไว้ในความทรงจำ
ผู้แต่ง.................ไม่รู้ใจ
ผู้แต่ง.................ไม่รู้ใจ
ในวันแรก แปลกจิต ไม่คิดหลบ
ประสานสบ พบตา พาถวิล
ตะลึงจ้อง มองซึ้ง ตรึงห้วงจินต์
ไยคุ้นชิน รักแรก แทรกหว่างทรวง
สายสัมพันธ์ ควั่นเกลียว เกี่ยวกระหวัด
เร้ารึงรัด อัดแน่น แสนห่วงหวง
ถักทอฝัน ปันเสริม เติมแดดวง
เดือนปีล่วง บ่วงใจ ไม่วางวาย
ยามทุกข์ท้อ ทรมาน เพื่อผ่านล้า
เธอเยียวยา อาทร ผ่อนสลาย
คอยปลุกปลอบ มอบขวัญ วันเดียวดาย
ให้ห่างหาย คลายเศร้า เหงาระทม
จากวารวัน ผันผ่าน เนิ่นนานนัก
ใจประจักษ์ ภักดี พลีสุขสม
เธอมอบส่ง คงมั่น ฝันภิรมย์
ชื่นชิดชม โลมเล้า เคล้าประคอง
เธอคนดี ที่สุด ณ จุดนี้
ณ ตรงที่ มีเงา รักเราสอง
เกาะกุมเกี่ยว เรียวก้อย ร้อยรังรอง
โอบตระกอง ปองหนุน อ้อมอุ่นใจ
ถึงตอนนี้ เธอจาก พรากเกินคว้า
เพียงน้ำตา บ่าล้น เกินทนไหว
ส่งเธอพ้น ปล่องควัน วันลาไกล
เก็บเธอไว้ ในคราบ ภาพทรงจำ
ประสานสบ พบตา พาถวิล
ตะลึงจ้อง มองซึ้ง ตรึงห้วงจินต์
ไยคุ้นชิน รักแรก แทรกหว่างทรวง
สายสัมพันธ์ ควั่นเกลียว เกี่ยวกระหวัด
เร้ารึงรัด อัดแน่น แสนห่วงหวง
ถักทอฝัน ปันเสริม เติมแดดวง
เดือนปีล่วง บ่วงใจ ไม่วางวาย
ยามทุกข์ท้อ ทรมาน เพื่อผ่านล้า
เธอเยียวยา อาทร ผ่อนสลาย
คอยปลุกปลอบ มอบขวัญ วันเดียวดาย
ให้ห่างหาย คลายเศร้า เหงาระทม
จากวารวัน ผันผ่าน เนิ่นนานนัก
ใจประจักษ์ ภักดี พลีสุขสม
เธอมอบส่ง คงมั่น ฝันภิรมย์
ชื่นชิดชม โลมเล้า เคล้าประคอง
เธอคนดี ที่สุด ณ จุดนี้
ณ ตรงที่ มีเงา รักเราสอง
เกาะกุมเกี่ยว เรียวก้อย ร้อยรังรอง
โอบตระกอง ปองหนุน อ้อมอุ่นใจ
ถึงตอนนี้ เธอจาก พรากเกินคว้า
เพียงน้ำตา บ่าล้น เกินทนไหว
ส่งเธอพ้น ปล่องควัน วันลาไกล
เก็บเธอไว้ ในคราบ ภาพทรงจำ
ไม่รู้ใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
