~ วัฏฏะ ~
วัฏฏะว่ายเวียนวนจึงหม่นไหม้
เกิดตายดับกลับกลายจึงหมายหวัง
อยากหลุดพ้นวนนี้อันจีรัง
แต่ก็ยังว่ายต่อในบ่อเดิม
หลายคนค้นด้นดั้นทนฟันฝ่า
หลายคนล่าไล่ตามนิยามเสริม
ยิ่งดูเหมือนเลือนไกลแต่ไม่เติม-
เต็มให้เพิ่มสมสิ่งอย่างจริงจัง
ใหม่ลองหยุดไล่ล่าและหาเหตุ
หยุดกิเลสเฝ้ามองเช่นของขลัง
เมื่อน้ำนิ่งจริงจึงตื่นภวังค์
ที่เราหวังไขว่คว้าแค่ตัวพอ ฯ
~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~
...วัฏฏะรัก...
ถึงวัฏฏุะ จะเวียนวน หม่นไหม้ไซร์
กายกับใจ ยังมิห่าง ลาร้างรัก
อวิชชา ตัณหา ไม่ห้ามหัก
ร่วมทายทัก อุปาทาน สำราญจริง
สังขารหรือ นั่นคือ เธอกันฉัน
กรรมภพนั้น เหมือนน้ำไหล ไม่หยุดนิ่ง
วิญญาณเล่า ไม่เคยแคร์ แลประวิง
เวทนาจริง หากเจอรัก ไม่สมปอง
วิบากมาก ต้องทน ระทมทุกข์
กิเลสจุก บุกใจ ให้สนอง
แต่ตัวกรรม ย่อมเป็นไป ตามครรลอง
ขอให้มอง ดังวัฏฏะ รักเวียนวน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
