...อยากจะพับแผ่นฟ้าเข้ามาใกล้
ร้อยเมฆใส เป็นสายสร้อย คอยเกี่ยวหา
จับตะวันที่ประกายป้ายแสงทา
คู่จันทราเต้นรำวงคงชิดเชย
...ไฉนเล่าเศร้าทรวงดวงใจนี้
หม่นฤดีเฝ้าพอรอเฉลย
ห่างทั้งหน้าตัวไกลใจละเลย
คนคุ้นเคยก็ตีจากฝากอำลา
...ถึงให้พับแผ่นฟ้าเข้ามาใกล้
คนของใจก็ไม่อยู่คู่แล้วหนา
คล้ายความนัยน์เอ่ยนำคำวาจา
สิ้นสัญญาคำว่า "เรา" เป็นเงาใจ...
...เฝ้าแต่พับแผ่นฟ้าคราคิดถึง
หวนคะนึงวันเก่าที่เราใฝ่
ปล่อยน้ำตาที่เอ่อรอ...พ้อหทัย
เป็นน้ำใสเกาะหน้าอำลาชาย...
ปล...หัวใจพี่คอยน้องอยู่ที่แก่ง...ตรงที่มีแรงเฝ้ารอ...เฝ้ารอ...(คาราบาว)
หากวันใหม่ฟ้าใหม่เริ่มใจรัก
มาสมัครใจปองทั้งสองฝ่าย
ลืมคนเก่ารักเก่าเขากลับกลาย
เราต่างบายรักเดิมมาเริ่มกัน
เราต่างพับแผ่นฟ้าให้มาใกล้
เราจะได้พบนิยามแห่งความฝัน
เรามาร่วมรวมใจใฝ่สัมพันธ์
ร่วมสร้างสรรรักใหม่ให้สมปอง
รักเก่าเก่าเผาไปอย่าได้หม่น
เราสองคนพ้นทางที่ช่างหมอง
มาก่อรักทักทอขอฟ้าลอง
ช่วยประคองรักเรานานเท่านาน
หากต่างพับแผ่นฟ้ามาคนครึ่ง
คงหวานซึ้งได้รวมร่วมประสาน
ให้สองเราสมปองรวมสองมาน
ฟ้าประทานรักใหม่ให้สองเรา
มาสมัครใจปองทั้งสองฝ่าย
ลืมคนเก่ารักเก่าเขากลับกลาย
เราต่างบายรักเดิมมาเริ่มกัน
เราต่างพับแผ่นฟ้าให้มาใกล้
เราจะได้พบนิยามแห่งความฝัน
เรามาร่วมรวมใจใฝ่สัมพันธ์
ร่วมสร้างสรรรักใหม่ให้สมปอง
รักเก่าเก่าเผาไปอย่าได้หม่น
เราสองคนพ้นทางที่ช่างหมอง
มาก่อรักทักทอขอฟ้าลอง
ช่วยประคองรักเรานานเท่านาน
หากต่างพับแผ่นฟ้ามาคนครึ่ง
คงหวานซึ้งได้รวมร่วมประสาน
ให้สองเราสมปองรวมสองมาน
ฟ้าประทานรักใหม่ให้สองเรา
สล่าผิน