...เธอบอก...เสียเวลา...
ฉันก็เสียความรู้สึกที่มีมา....รู้ไหม
เธอบอกมันไร้ค่า...ที่ผ่านมา...ไม่คิดอะไร
ฉันเองก็เสียใจ....ที่คิดว่าเธอรักใคร่....จริงจัง
...เธอบอก....ให้ลืมไป...
ฉันพยายามเท่าไหร่...ยิ่งหมดหวัง..
เธอบอกอย่าคิดมาก...เธอแค่ไม่อยาก...คาราคาซัง
ฉันเองหมดพลัง...จมกับน้ำตาที่ไหลหลั่ง...ท่วมใจ..
..เธอบอก...อย่าอ่อนแอ...
ฉันก็อยากพูดว่าไม่แคร์...แต่ทำไม่ไหว
เธอบอกอย่าเสียน้ำตา...เมื่อมันถึงเวลาเธอก็ไป...
ฉันเอ่ย...ไม่เป็นไร...ทั้งทั้งที่ในใจ...มันขาดรอน....
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
