เจ็บเพียงใด ไหนเลย มิเอ่ยบ่น
ต้องกล้ำกลืน ฝืนทน จนความหวัง
แสร้งทำเดิน เหินต่อ ขอลำพัง
หากพลาดพลั้ง ครั้งใด เพราะใจเรา
เปรียบก้อนกรวด ดูปวดใจ ให้ไร้ค่า
ปล่อยให้ตาย เลยดีกว่า ถ้าสวมเขา
บอกว่าพี่ มีเพียงน้อง แค่สองเรา
แท้ใจเจ้า มิเข้าอยู่ คู่กับตัว...
เพราะหายหัน ผันหนี ไปที่อื่น
เจ้าหยิบยื่น ดวงใจ ไปทั้งขั้ว
มิเหลือใย ให้กัน ฉันรู้ตัว
ปล่อยให้อยู่ กับความกลัว ที่..ไม่มีใคร
ต้องกล้ำกลืน ฝืนทน จนความหวัง
แสร้งทำเดิน เหินต่อ ขอลำพัง
หากพลาดพลั้ง ครั้งใด เพราะใจเรา
เปรียบก้อนกรวด ดูปวดใจ ให้ไร้ค่า
ปล่อยให้ตาย เลยดีกว่า ถ้าสวมเขา
บอกว่าพี่ มีเพียงน้อง แค่สองเรา
แท้ใจเจ้า มิเข้าอยู่ คู่กับตัว...
เพราะหายหัน ผันหนี ไปที่อื่น
เจ้าหยิบยื่น ดวงใจ ไปทั้งขั้ว
มิเหลือใย ให้กัน ฉันรู้ตัว
ปล่อยให้อยู่ กับความกลัว ที่..ไม่มีใคร
อย่าได้คิด เพียงนั้น ณ.วันนี้
น้องคนดี ย่อมรู้ อยู่แก่ใจ
มิเคยห่าง ลาร้าง แม้ยามไกล
ทั้งหัวใจ มั่นรัก และซื่อตรง
ห่างแค่ไหน ข้อความให้ อ่านเสมอ
น้องไม่เจอ หรือทิ้งไป ในป่าดง
เห็นชายอื่น หยิบยื่น เจ้าประสงค์
เช่นนั้นคง พี่เศร้าใจ ในคนดี
งานพี่ทำ ก็ย้ำ อยู่เสมอ
นานนานเจอ รอหน่อย คอยพี่ที
เฝ้าออมเงิน ออมรัก ทั้งชีวี
ไม่นานปี เกินรอ จะขอ..หมั่น..
ขั้วดวงใจ "ทิน่า"นี้ พี่เก็บไว้
ไม่เคยให้ โดดเดียว เทียวไหวหวั่น
พร้อมเมื่อไร พี่จะกลับ โดยเร็วพลัน
มินานวัน รอมั่น ดั่งสัญญา
น้องคนดี ย่อมรู้ อยู่แก่ใจ
มิเคยห่าง ลาร้าง แม้ยามไกล
ทั้งหัวใจ มั่นรัก และซื่อตรง
ห่างแค่ไหน ข้อความให้ อ่านเสมอ
น้องไม่เจอ หรือทิ้งไป ในป่าดง
เห็นชายอื่น หยิบยื่น เจ้าประสงค์
เช่นนั้นคง พี่เศร้าใจ ในคนดี
งานพี่ทำ ก็ย้ำ อยู่เสมอ
นานนานเจอ รอหน่อย คอยพี่ที
เฝ้าออมเงิน ออมรัก ทั้งชีวี
ไม่นานปี เกินรอ จะขอ..หมั่น..
ขั้วดวงใจ "ทิน่า"นี้ พี่เก็บไว้
ไม่เคยให้ โดดเดียว เทียวไหวหวั่น
พร้อมเมื่อไร พี่จะกลับ โดยเร็วพลัน
มินานวัน รอมั่น ดั่งสัญญา