ยามมีทุกข์ซุกอกจิตตกมาก
เพราะใจอยากตายลงปลงชีพได้
เหมือนหมดทางย่างเดินเพลิดเพลินไป
เฝ้าร่ำไห้คร่ำครวญหวนแต่นาง
ต้องอดทนบนวิถีที่แสนเศร้า
แม้ซึมเซาเพียงไรให้ทนย่าง
แม้เหนื่อยล้าเพียงไรไร้หนทาง
ต้องสรรสร้างให้ฟุ้งให้รุ่งเรือง
แล้วค่อยมองปองหาคว้าคนใหม่
ที่ถูกใจเราสุขทุกทุกเรื่อง
ยอมทนช้ำกล้ำกลืนฝืนเนืองเนือง
ใจกระเตื้องดีหน่อยค่อยคลายตรม