[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เอื้องกุหลาบ]

ช่างโชคร้าย สิ้นดี ชีวิตนี้
ต้องอีกกี่ วันคืน ฝืนแค่ไหน
จนต้องเขียน บทกลอน สอนหัวใจ
เพื่อจะให้ เจ็บแล้วจำ ทำใจทน

เมื่อวานนี้ ไม่สบาย คล้ายเป็นหวัด
สาเหตุชัด เจนมาก เพราะตากฝน
ที่ทำไป เพื่อประชด คนบางคน
ก็ฉันจน ปัญญา ใจพาทำ

กลับถึงบ้าน โดนแม่บ่น จนปวดหัว
ที่ฉันกลัว ที่สุด คือแม่พร่ำ
ก็แม่สอน เท่าไหร่ ไม่เคยจำ
เลยต้องช้ำ ต่อไป ทั้งใจกาย

ฉันง้อเธอ หลายวัน จนฝันหา
โถแก้วตา เธอได้ดี ดังที่หมาย
ฉันนี่สิ ไม่มีสุข ทุกข์ไม่คลาย
เธอละม้าย คล้ายว่า มาเบื่อกัน

เธอไปแข่ง ระดับประเทศ ได้ที่สาม
อยากจะถาม เป็นอย่างไร ได้แค่ฝัน
ฉันได้แค่ อิจฉาเธอ เพ้อทุกวัน
ฉันง้อนั้น เธอไม่สน คนไร้ใจ

จนวันนั้น บอกลาเธอ ละเมอเศร้า
โถไอ้เรา ก็แค่นี้ ดีตรงไหน
คำว่ารัก ขอใช้มัน กลั่นจากใจ
จากลาไป ทั้งน้ำตา บอกลาเธอ

มาวันนี้ ทุกข์ไม่เลือน อยู่เหมือนเดิม
ใกล้ปิดเทอม ยังเจ็บตัว กลัวใจเผลอ
ทั้งคางแตก แขนเกือบหัก เจ็บนักเออ
อยากร้องเฮ่อ ให้ดังดัง ช่วยฟังที

สรุปแล้ว ชีวิตนี้ มีแต่ทุกข์
ไม่มีสุข เลยสักนิด คิดอยากหนี
ถ้าหากตาย ไปได้นะ คงจะดี
คงไม่มี วันนี้ ที่ทุกข์ใจ

4 สิงหาคม 2552
ขอโทษนะคับที่สัมผัสระหว่างบทบางที่จะซ้ำกัน ตอนนั้นเปงช่วงหัดแต่งกลอน ไปค้นเจอพอดีเลยเอามาลงคับ