~ฝุ่น~
ดั่งชะตาฟ้ากำหนดบทคนเพ้อ
ให้พบเจอภาพจริงสิ่งหลากหลาย
ให้สัมผัสสีสันอันท้าทาย
จึ่งมากมายด้วยฝันอันภิรมณ์
บทชะตาพาเสี่ยงเพราะเดียงสา
ไร้ปัญญาแยกแยะแกะเหมาะสม
จึ่งดั้นด้นค้นหาค่านิยม
หมายทับถมปมด้อยจุดน้อยใจ
ฝุ่นละอองล่องเร่เซลมโศก
หวังเพียงโลกดูแลช่วยแก้ไข
จึ่งเฝ้าบ่มถมบาปภาพอาลัย
จึ่งสิ้นไร้ศรัทธาฟ้าและดิน
ก่อนพายุโลมร่างสู่ทางผิด
พลันนิมิตคิดสมอารมณ์ศิลป์
หมายประสงค์คงฐานจารกวิน
จึ่งพัดพรูสู่จินต์ถิ่นประพันธ์
ร้อยเรื่องราวคราวก่อนสู่กลอนแก้ว
เพื่อนำแนวผู้ไร้ในทางฝัน
ใช่ลิขิตสิทธิ์ฟ้ามาผลักดัน
เราเท่านั้น..กำหนดบทชะตา
ฝุ่นละอองล่องร่างอย่างมีหมาย
สิ่งท้าทายคือตนบนปัญหา
พายุโถมโซมซัดมิพัดพา
เพียงศรัทธาตั้งอยู่คู่แรงใจ
ดีใจมากครับที่ได้ แต่งกลอนร่วมกับพี่ชายอีกครั้ง ขอบคุณมากครับ
ด้วยความเคารพรัก..จาก บอม ซอง ดุ๊ก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
