ฉันถอยกลับไปยืน......ตรงที่เก่า
ที่ที่ฉันเคยเหงา.......อยู่ตรงนี้
ภาพของเธอไม่เคยเลือนหายไปสักนาที่
พอรู้ตัวอีกที.....ฉันเดียวดาย
ขอมีเธอเคียงข้างกลางความฝัน
แม้ว่ามันอาจดูโง่ ดูไร้ค่า
ทำไงได้ฉันมันดันคิดถึงเธอตลอดเวลา
หวังสักวันฉันคงกล้า......ไปจากเธอ
กฤษณาต้องน้ำ
29 พฤษภาคม 2554
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
29 ตุลาคม 2024, 12:22:AM
|
|||
|
|||
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน > บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ > หมวดบทกวี บทกลอนเศร้า > กลอนอกหัก > หัวข้อ: เดียวดาย (ผู้ดูแล: ดิษฐา, แป้งน้ำ) > List คำชม สำหรับข้อความนี้
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เดียวดาย (อ่าน 27900 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
