ไปเมืองบนลงเมืองล่าง
เห็นทุกอย่างที่ควรเห็น
เจ็บช้ำเคยลำเค็ญ
ไม่แตกต่างแม้หนใด
อยู่เปล่าเหลือเศร้าสร้อย
มันเหงาหงอยแลหวิวไหว
เบื่อเบื่อเกินบอกใคร
อันคับข้องในกมล
ทบทวนใคร่ครวญเห็น
ที่เริงเล่นคราวสับสน
เหมือนว่าจะเวียนวน
นกกระจาบเพลินดอกบัว
หนใดเล่าจุดหมาย
เพียรขวนขวายในถิ่นทั่ว
แท้เล่าใกล้ใกล้ตัว
คือเราเองที่ท้อถอย
อ้า..