~ เพียงลม พัดผ่าน ~
( บทกวีตามใจ...ฅนจร )
ผิวหวิวแผ่วแว่วไผ่ไหว
พานหวานลางร้างใช่ใจ
ใครใคร่เคียงเพียงคืนกลืน
จางจางเจือเจือจืดจืด
ชืดชืดชาชาฝืนฝืน
ร้างล้างราลารื่นลื่น
กลับเกลือกกลอกกลืนเกี่ยวกร
ลมเอยเปรยผ่านซ่านซึ้ง
คำนึงพึงหน่ายถ่ายถอน
พัดแล้วแผ่วผ่านสัญจร
แรมรอนตอนร้างห่างลา
ล่องลิ่วผิวผ่านย่านหย่อม
อ้อย่อมน้อมซู่ลู่หา
ด้วยแรงแห่งซัดพัดพา
โชยมาคราชื่นรื่นรมย์
เล้าโลมโหมโปรยโชยชื่น
ค่ำคืนกลืนกลายคลายขม
รอยท้อรอถางทางตรม
จ่อมจมถมทับกับกาล
ฤาปรายกรายรีดกรีดเนื้อ
แล่เถือเกลือทาพล่าผลาญ
ลมผิวหวิวแว่วแผ่วพาน
ดังกาลผ่านแล้วแจวจร ฯ
~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~
( บทกวีตามใจ...ฅนจร )
ผิวหวิวแผ่วแว่วไผ่ไหว
พานหวานลางร้างใช่ใจ
ใครใคร่เคียงเพียงคืนกลืน
จางจางเจือเจือจืดจืด
ชืดชืดชาชาฝืนฝืน
ร้างล้างราลารื่นลื่น
กลับเกลือกกลอกกลืนเกี่ยวกร
ลมเอยเปรยผ่านซ่านซึ้ง
คำนึงพึงหน่ายถ่ายถอน
พัดแล้วแผ่วผ่านสัญจร
แรมรอนตอนร้างห่างลา
ล่องลิ่วผิวผ่านย่านหย่อม
อ้อย่อมน้อมซู่ลู่หา
ด้วยแรงแห่งซัดพัดพา
โชยมาคราชื่นรื่นรมย์
เล้าโลมโหมโปรยโชยชื่น
ค่ำคืนกลืนกลายคลายขม
รอยท้อรอถางทางตรม
จ่อมจมถมทับกับกาล
ฤาปรายกรายรีดกรีดเนื้อ
แล่เถือเกลือทาพล่าผลาญ
ลมผิวหวิวแว่วแผ่วพาน
ดังกาลผ่านแล้วแจวจร ฯ
~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
