[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ภู กวินท์]

ความเหว่ว้าผ่านมาเวลาหนึ่ง
หัวใจจึงเดียวดายทักทายหา
ระหว่างความบกพร่องของเวลา
ฝากสายตาห่วงใยเมื่อไม่เจอ

เธอก็เงียบฉันก็เงียบเกินเปรียบได้
เป็นอย่างไรเหงาไหมเมื่อใจเผลอ
ความหวั่นไหวใจสะเทือนไปเตือนเธอ
ฉันก็เจอเธอก็เจอเป็นเหมือนกัน

เหงาอยู่หรอกเงียบอยู่บ้างความห่างนี้
นานหลายปีดีดักที่จักฝัน
เจอแต่ความสงบ, จบเงียบงัน
เป็นอย่างนี้ทุกวันปั่นป่วนใจ.