" ใจพร้อมยอมเจ็บตัว "
สะกดเก็บรู้สึกผลึกข้น
หวามระคนหวั่นไหวไม่กล้าเผย
ต้องเก็บงำอำเงียบเหยียบไว้เลย
นัยลึกใดไม่เปรยเผยบอกใคร
ย้ำกับใจซ้ำซากกระดากเหลือ
เพราะทุกเมื่อนาทีที่อยู่ได้
ก็ด้วยรักหล่อเลี้ยงลำเลียงไป
เอาแต่ใจคนรั้นคือฉันเอง
หยุดเสียทีหัวใจได้โปรดเถิด
จะระเบิดเสียได้ใครข่มเหง
มิใช่เขาเราสิที่บรรเลง
คอยขันเร่งหัวใจหยุดไม่ทัน
สิทธิ์ของเราเฝ้าดูอยู่แค่เห็น
มิใช่เป็นตัวจริงสิ่งเธอฝัน
หน้าที่ของใจหรือคือหยุดมัน
กลับยิ่งดันทุรังจะคลั่งตาย
คล้ายยิ่งห้ามยิ่งยุประจุเดือด
ใจจะเหือดแห้งขอดตลอดสาย
เป็นกบฏหัวใจในบั้นปลาย
จุดสุดท้ายยังเผยอเสนอทรวง
สินะใจอ่อนแอแพ้ราบคาบ
ศิโรราบพลีจินต์ถวิลหวง
"อย่าเผยอ" ท่องไว้ก็คล้ายลวง
มิประท้วงใจพร้อมยอมเจ็บตัว
~ มะสะแป ~
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
