เมื่อปวดหัวตัวร้อนนอนไม่หลับ
มีไข้จับสับสั่นขวัญผวา
เหงาอกหักรักเดาะเจาะอุรา
แวบเข้ามามุมกาแฟแก้ทุเลา
ได้ระบายคลายทุกข์คลุกกับเพื่อน
ช่วยตักเตือนยามพลาดผิดขลาดเขลา
ปัญหาหนักจักจางลงบางเบา
ยั่วหยอกเย้าเอาจิตมิตรทุกวัย
ยามกลัดกลุ้มมุมนี้มีตลอด
แวะมาจอดถอดอารมณ์ที่ตรมไหม้
นั่งดื่มคุยลุยเล่นร้องเต้นไป
พอสุขใจไขว้ลำทำกิจตน
ใคร่ถามทักสักนิดปิดไฉน
หรือเลศนัยไล่ขับจนสับสน
หรือเหนื่อยหน่ายก่ายเบือแล้วเหลือทน
จึงปลีกตนพ้นไปไกลสุดแดน
อรุณเบิกเถิกฟ้าสางครานี้
คงไม่มี"เพื่อนเรา"เศร้าโศกแสน
ไร้ภิรมย์ซมสลดระทดแทน
เหลืออดีตติดแขวนกลางแผ่นทรวง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
