ลายผีเสื้อ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
24 พฤศจิกายน 2024, 03:58:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ***  (อ่าน 14661 ครั้ง)
ช่ออักษราลี
Special Class LV3
นักกลอนผู้มากผลงาน

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 76
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 129



« เมื่อ: 28 พฤษภาคม 2011, 09:21:PM »

<a href="http://www.youtube.com/v/TLxu_TdI2mk&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/TLxu_TdI2mk&amp;rel=0&amp;fs=1</a>


ลายผีเสื้อ



ท่ามริ้วกาลหวาน-ขื่นทุกหมื่นค่า
สร้างมนตราแห่งรักอันศักดิ์สิทธิ์
ฤๅต้องเวทย์เจตน์ใดประไพนิมิต
จึงก่อฟองชีวิตสถิตใบ

หลับอ้อมอุ่นตาวันพรายพันแสง
อ้อมขวัญแห่งป่ายุคสุขสมัย
เมื่อบุหงาแตกดอกออกไฉไล
แล้วหนอนใหม่คืบคลานผ่านออกมา

จากโลกแคบอึดอัดจนขัดข้อง
มาทอดท่องกระดุบกลีบบุปผา
เมื่อเพลงดอกไม้บานผ่านเวลา
จึงรู้ค่าวันคืนที่ฝืนทน

กาลเคลื่อนวันสู่วันกระชั้นกระชาก
จึ่งเพียงซากคราบหนอนก่อนล่องหน
ดักแด้ผ่านชีวิตลิขิตวน
คอยสร้างตนเติบใหญ่เติบใจกาย

ครั้นต้องโผล่ปีก-หางรางรางลิบ
ประหนึ่งทิพย์จากรุ้งปรุงแสงสาย
ลอยปีกศิลป์ถิ่นสุคันธ์พรรณราย
ลอยปีกหมายแย้มดอกให้ออกพวง



ผีเสื้อเอยฤๅทุ่งไร้รุ้งฝัน
หมายทุ่งแห่งตะวันมิ่งขวัญสรวง
จึงลอยปีกไกลแสนแดนดาวดวง
รวีช่วงไสวไม่มีเลือน

เจ้าทิ้งทุ่งรวงทองเพราะหลงแสง
อันโชนแห่งอารยถิ่นพลอยบินเกลื่อน
สว่างนีออนหลอนอกผกมาเยือน
สลอนเดือน ณ ราตรีผีเสื้อบิน

เพลงผีเสื้อจะเรื่อยจะเจื้อยแจ้ว
ว่าค่ำแล้วจำอวดลายระบายศิลป์
แต่ละลายกรีดหวังให้พังภินท์
ยิ่งเนิ่นนานลายชีวินยิ่งแตกลาย.


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ดอกกระเจียว, masapaer, กาญจนธโร, yotaga, รพีกาญจน์, ไม่รู้ใจ, บ้านริมโขง, พี.พูนสุข, จอมขวัญ

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s