...อยากจะพับแผ่นฟ้าเข้ามาใกล้
ร้อยเมฆใส เป็นสายสร้อย คอยเกี่ยวหา
จับตะวันที่ประกายป้ายแสงทา
คู่จันทราเต้นรำวงคงชิดเชย
...ไฉนเล่าเศร้าทรวงดวงใจนี้
หม่นฤดีเฝ้าพอรอเฉลย
ห่างทั้งหน้าตัวไกลใจละเลย
คนคุ้นเคยก็ตีจากฝากอำลา
...ถึงให้พับแผ่นฟ้าเข้ามาใกล้
คนของใจก็ไม่อยู่คู่แล้วหนา
คล้ายความนัยน์เอ่ยนำคำวาจา
สิ้นสัญญาคำว่า "เรา" เป็นเงาใจ...
...เฝ้าแต่พับแผ่นฟ้าคราคิดถึง
หวนคะนึงวันเก่าที่เราใฝ่
ปล่อยน้ำตาที่เอ่อรอ...พ้อหทัย
เป็นน้ำใสเกาะหน้าอำลาชาย...
ปล...หัวใจพี่คอยน้องอยู่ที่แก่ง...ตรงที่มีแรงเฝ้ารอ...เฝ้ารอ...(คาราบาว)
๐ ฟ้าแผ่นพับจับเศร้ามาเข้าใกล้
มากเมฆใสสวยสดหมดความหมาย
เมื่อถูกขวางกางกั้นคั่นใจกาย
จากแสงฉาย..ภูผา..และราตรี
๐ ต่อให้หนักและแน่นดั่งแผ่นหิน
ธรณินแยกภพมิหลบหนี
ยังตั้งตารอคอยรอยรุจี
สดุดีความรักจักเรื่อยไป
๐ แม้นอยู่คนล่ะฟากหากว่าฟ้า
พับชะตาประสบบรรจบได้
จะน้อมทรวงรอซับรับ..หทัย
ของคนไกลอีกฝั่งที่กังวาล
๐ หรือพับคนย่นทางที่ห่างเหิน
ให้ดำเนินเกี่ยวก้อยร้อยประสาน
เคียงคู่กันฝันสุขทุกคราวกาล
ขออาจหาญ..พับใจเข้าใกล้เอง...
ปล.อันมีสายน้ำทอดยาวสุดตา..มีทิวเทือกผาท้าทายแดดลม..นุ่งห่มผืนฝ้าทุ่งนาแก่งคอย..หัวใจพี่คอยน้องอยู่ที่แก่ง....
มากเมฆใสสวยสดหมดความหมาย
เมื่อถูกขวางกางกั้นคั่นใจกาย
จากแสงฉาย..ภูผา..และราตรี
๐ ต่อให้หนักและแน่นดั่งแผ่นหิน
ธรณินแยกภพมิหลบหนี
ยังตั้งตารอคอยรอยรุจี
สดุดีความรักจักเรื่อยไป
๐ แม้นอยู่คนล่ะฟากหากว่าฟ้า
พับชะตาประสบบรรจบได้
จะน้อมทรวงรอซับรับ..หทัย
ของคนไกลอีกฝั่งที่กังวาล
๐ หรือพับคนย่นทางที่ห่างเหิน
ให้ดำเนินเกี่ยวก้อยร้อยประสาน
เคียงคู่กันฝันสุขทุกคราวกาล
ขออาจหาญ..พับใจเข้าใกล้เอง...
ปล.อันมีสายน้ำทอดยาวสุดตา..มีทิวเทือกผาท้าทายแดดลม..นุ่งห่มผืนฝ้าทุ่งนาแก่งคอย..หัวใจพี่คอยน้องอยู่ที่แก่ง....