๐ สัญญาใจยังถวิลมิสิ้นสุด
ไม่เคยหยุดสักนิดที่คิดหา
แม้ทุกครั้งเกินทนล้นออกตา
ก็เพราะว่าคำมั่น..นั้นดึงใจ
๐ อาทิตย์ลัดอัสดงลงหลืบเมฆ
วายุเสกเศร้าครึ้มระรึมไหว
น้ำตาตกแข่งฝนที่หล่นไป
อบอวลไอกลิ่นอ้างคว้างตามลม
๐ สัญญาคงปลิวขาดมาตรารัก
คงฉีกหักขาดสะบั้นขื่นคั้นขม
ไร้ค่าปานนั้นหรือคำลือชม
หรือทับถมคำชังที่ดังทวน
๐ ฝนหยุดแล้ว..แต่ว่านัยน์ตาฉัน
ยังคงสั่นสะอื้นมิคืนหวน
คงเฝ้ารอจนกว่า..สัญญาควร
กลับมาทวน..อีกที..อย่างที่รอ
๐ หรือคุณค่าแห่งคำ..ไร้อำนาจ
กากบาทหลบทิ้งไม่จริงหนอ
ปล่อยให้คนรอค่า..น้ำตาคลอ
ทวนสัญญาจนท้อ...ทรมาน...