สามเดือนล่วงเลยไปช่างไวนัก
“อยากขอพักมุมสงบพบความฝัน”
"ห้องเล็กเล็กสร้างไว้"หยากไย่พัน
เหลือแต่วันโหวงว่างกลางฝนพรำ
ไม่มีที่ลงกลอนตอนไม่เก่ง
ไม่มีคนฝากเพลงบรรเลงขำ
ไม่มีข่าวคราวใครให้ใครจำ
ไม่มีคำย้ำหยอกคอยบอกกลอน
ทิ้งกระทู้ไม่น้อยสี่ร้อยกว่า
กับเวลาเจ็บร่ำไว้พร่ำสอน
ไม่เหลียวหลังสั่งว่าให้อาวรณ์
เหลือแต่รอยรอนรอน ที่กร่อนใจ
ห้องเล็กเล็กคงร้างบนค้างฝัน
บนเศษซากจากวันอันไสว
กับนามหนุ่มซุ่มแรงเหมือนแสงไฟ
แหละรสคำด่ำได้ กาแฟดำ
พรายม่าน
สันทราย
๒๘.๐๕.๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
