Re: ไข้ที่ไร้ยา
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 08:16:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ไข้ที่ไร้ยา  (อ่าน 4508 ครั้ง)
สล่าผิน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 532
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,034



« เมื่อ: 27 พฤษภาคม 2011, 09:59:PM »



ซึ้งจัง



กลับบ้านเราเถอะนะ..ให้พระช่วย
เรื่องกล้วยกล้วยยาหม้อ..กินก็ได้
หลงนารี..สีสรรสวรรค์ไกล
อาจไฉไลเพียงนอกแต่หลอกลวง

น้องยังอยู่ภูดอยเฝ้าคอยพี่
สมุนไพรพงพีมีทุกช่วง
ภูมิต้านทานบ้านเรากินเข้างวง
โรคทั้งปวง..ไม่ปลงจะลงแดง

คงติดเชื้อมนตราในอากาศ
พิษ-สวาทไหลบ่า..ไปขา-แข้ง
พบแต่ชื่อ"เรยา"เลือดมาแรง
น้องระแวงไม่ปรับ..จะหลับตาย

กลับบ้านเราเถอะพี่..ที่เจียงใหม่
โรคหลงใหลดาราน่าจะหาย
ไร้แสงสี..ทีวี...ไร้นิยาย
เลยเมืองปาย..ข้ามสองเขา..เราสองคน




สาวน้อยเซย์ ฮาโหล...กลอนพี่...มันน่าแซวค่ะ...อดไม่ได้..ขอโทษนะคะ... สาวน้อยเซย์ ฮาโหล[/color
]


จักขอโทษโปรดอภัยได้ตอบช้า
เพราะเข้ามาดูทั่วมัวไปสน
กลอนผู้อื่นตื่นตาพาวกวน
จึงข้ามพ้นกระทู้เป็นผู้วาง

ปิ๊กเจียงใหม่บ้านเฮาช่างเข้าท่า
ขอเธอมาอยู่ใกล้อย่างได้ห่าง
เป็นคู่ขวัญปันสุขทุกข์คลายจาง
มาร่วมสร้างทางฝันอันโสภา

น้องนั้นอยู่ภูดอยได้คอยพี่
แสนสุขศรีได้ฟังดังน้องว่า
พี่จะลอบหอบของล่องหนีมา
พบน้องยาที่ดอยพลอยยินดี

อยู่ลุ่มดอยปลายดอยคอยให้ได้
พี่จะไปหานางอย่างเร็วรี่
จงปลูกถั่วคั่วงาอย่ารอรี
หากตัวพี่ไปถึงจึงยกมา

สล่าผิน ดีใจที่ได้เห็นมาต่อกลอนครับผม

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

กามนิต, ไพร พนาวัลย์, กาญจนธโร, ดาว อาชาไนย, ฉันเอง, รพีกาญจน์, สะเลเต, sitang

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชายใจคอนโด

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s