...โอบเธอไว้ด้วยกานท์ผสานร้อย
บรรจงถ้อยเคล้าคลอพะนอใกล้
อักขระลีลาภาษาใจ
แทรกสอดไว้ในพจน์จรดคำ
...ทุกจังหวะสะสมอารมณ์รัก
เธอตระหนักรู้ไหมว่าใครพร่ำ
อักษรสระคละฝันผันลำนำ
ที่หมั่นทำเพื่อใครใช่เพื่อเธอ
...ตระกองกอดเจ้าไว้ไม่ให้หลง
สืบดำรงวงศ์วรรณมั่นเสมอ
แม้เจ็บกับความจริงทุกสิ่งเจอ
เพียงแค่ได้โอบเธอก็สุขใจ
...อย่าหวั่นไหวพะวงจงเริงร่า
รีบหลั่งรินจินตนาเปิดฟ้าใหม่
จะเคียงข้างสร้างฝันนิรันดร์ไป
กอดเธอไว้ให้อุ่นอย่างคุ้นเคย...
.................//ดรีม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
