[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กระรอกขาว]

เด็กบนทางรถไฟ

คำถามเขา ถามมา ช่างน่าคิด   สะกดจิต ติดใจ ในคำถาม
จึงขอแบ่ง แปลงเป็นกลอน เข้าสอนความ    ดังนิยาม เติมรส บทกวี   

ทางรถไฟ สองแยก น่าแปลกอยู่      ทางหนึ่งดู ยังใหม่ ใช้วิถี
อีกทางหนึ่ง เก่าแท้ แลไม่ดี     จึงไม่มี รถไฟ ใช้ทางจร
รถไฟแล่น เรื่อยไป ใกล้ทางแยก     เสียงแปลกแปลก ร้องดัง หวูดคลั่งหอน
เด็กนับสิบ เล่าไซร้ ไม่สังวร        เล่นอยู่บน ทางจร หมอนรถไฟ
กับอีกเด็ก หนึ่งนั่ง ฝั่งทางเก่า        คำถามเรา เจ้าจะ เลือกทางไหน
สมติอยู่ ตรงที่สับ รางรถไฟ        หากปล่อยไว้ เด็กตาย หลายสิบคน
หรือจะสับ เปลี่ยนไป ใช้ทางเก่า       ยังบางเบา ลองเลี่ยง เบี่ยงทางหน
เด็กก็จะ ตายแน่ แค่หนึ่งคน       ที่เหลือพ้น รอดตาย หลายชีวี
จงตรองดู เลือกมอบ ตอบคำถาม      แล้วแต่ตาม พินิจ คิดวิถี
คิดแล้วตรอง ลองเดา เอาไงดี      เลือกวีธี ตามชอบ มอบมาพลัน
คิดคำตอบ ตรองรู้ ดูเอาเถิด       เรื่องที่เกิด จำลอง ต้องเลือกสรรค์
สิ่งที่คน มากมาย หมายเลือกกัน       คงสะบั้น ชีวิตเดียว น่าเปลี่ยวใจ
ลองคิดดู เถิดหนา ว่าใครผิด       คิดสักนิด เด็กน้อย ผิดตรงไหน
เล่นอยู่ใน  ที่สม-ควรแล้วไง       ได้อะไร ตายก่อนถึง ซึ่งเวลา
กับอีกกลุ่ม เด็กไพร่ ไร้ความคิด      อยู่ที่ผิด กลับรอด ปลอดภัยหนา
ผิดกลับรอด ถูกกลับตาย วายชีวา      นี่น่ะหรือ คือชะตา ช่างจาบัล

เปรียบสอนดัง สังคม ชมคนผิด      คนน้อยนิด ที่ดี มิอาจฝัน
โดนเอารัด เอาเปรียบ หยามเหยียบกัน     เหมือนทางตัน มีไว้ ให้คนดี
อย่าว่าเอา ว่าดี ที่ชื่นชอบ       หรือระบอบ ชอบกระทำ นำวีถี
อย่าโอ่อ้าง ว่าตน นั้นคนดี      ด้วยการที่ ชนมาก ลากไปเป็น
ที่นิยม อาจไพร่ มิใช่ศรี       ที่ว่าดี ด้วยเหตุผล หรือพลเห็น-
ดีด้วยตาม คนมาก อยากจะเป็น      ก็ดังเช่น นิทาน ที่จารย์เอย

กระรอกขาว

เครดิด คุณ สายใย
ที่อยู่บทความ:http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=8150.0