ยังตราตรึงซึ้งในไมตรีมอบ
ฤทัยตอบขอบคุณการุณเหลือ
บ้านหลังนี้มีน้ำใจให้เหลือเฟือ
เปี่ยมความเอื้ออาทรในกลอนกานท์
ขอจดจำจารไว้ในใจนี้
ทุกวจีที่เริงร่าพาสนาน
ทุกบทถ้อยร้อยถักปักดวงมาน
จะกี่กาลผ่านไปจะไม่เลือน
ก้อนสะอื้นตึ้นตันพลันจุกอก
จะหยิบยกอย่างไรคงไม่เหมือน
จำต้องห่างร้างไกลใช่แชเชือน
ดั่งถูกเฉือนเชือดใจให้วางวาย
เถิดเหตุผลร้อยพันช่างมันเถิด
เพียงอยากเปิดโปงใจให้สหาย
ความจริงใจไม่เคยลับไม่กลับกลาย
ต้นจนปลายคิดร้ายใครนั้นไม่มี
สะท้านเทือนเรือนใจอาลัยนัก
แต่จำหักลาไกลในหน้าที่
คงถึงครากล่าวลากัน ณ ตรงนี้
ซับไมตรีที่ฤทัย..ไว้นิรันดร์
กาแฟดำ
ปล. พี่น้องผองเพื่อนที่สนิทกันก็อย่าได้โกรธกาแฟดำเลยนะ
ขอถือเนื้อที่ตรงนี้อำลา..ขอบคุณมาก ๆ จากใจ..และจะขอเก็บไมตรีไว้แนบใจจนวันตาย
พูดอะไรไม่ออกแล้วอ่ะ..บ๊าย-บายครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
