ไม่อยากปาดมาดมากไม่อยากปาด
เห็นแล้วบาดตาพี่นะนี่หืม
คนรักมีที่ไหนเขาให้ยืม
ใครจะปลื้มหากเธอเผลอปล่อยใจ
บอกรักพี่ประจักษ์บอกรักพี่
ไยคนดีโปรยเสน่ห์เล่ห์ไฉน
รักคนโน้นคนนี้รี่เรื่อยไป
แล้วเมื่อไหร่จะหยุดสะดุดรัก
ลืมไปเลย คนใหม่ลืมไปเลย
อย่ามาเย้ยคนเก่าให้เน่าหนัก
อกร้าวรวดปวดแปลบเจ็บแสบนัก
ราวศรีศักดิ์สูญสลายแทบตายแล้ว
กามนิต
๒๖ พ.ค.๕๔
(กลอนพาไปน่ะ อย่าคิดมาก อิอิ)
ใจจะขาด นะค่ะ ใจจะขาด
คำมันบาด ปาดหน้า มาเป็นแถว
เปลี่ยนที่ไหน ในจิต แค่ติดแซว
ใจน้องแก้ว แผ่วเสียง มีเพียงพี่
ใจประจักษ์ จริงนะ ใจประจักษ์
ก็เพราะรัก ปักทรวง ดวงคนนี้
หากเสน่ห์ เล่ห์กล ที่น้องมี
ขอให้พี่ จงหยุด สะดุดใจ
ลืมได้เลย คนไหน ลืมได้เลย
น้องมิเคย เผยจิต ชิดคนไหน
มีเพียงพี่ คนเดียว เกี่ยวฤทัย
อย่าหวั่นไหว ใครไหน ไม่สำคัญ
พระอาทิตย์อัสดง
(ใจพาไป ทำไงดี อิอิ)
คำมันบาด ปาดหน้า มาเป็นแถว
เปลี่ยนที่ไหน ในจิต แค่ติดแซว
ใจน้องแก้ว แผ่วเสียง มีเพียงพี่
ใจประจักษ์ จริงนะ ใจประจักษ์
ก็เพราะรัก ปักทรวง ดวงคนนี้
หากเสน่ห์ เล่ห์กล ที่น้องมี
ขอให้พี่ จงหยุด สะดุดใจ
ลืมได้เลย คนไหน ลืมได้เลย
น้องมิเคย เผยจิต ชิดคนไหน
มีเพียงพี่ คนเดียว เกี่ยวฤทัย
อย่าหวั่นไหว ใครไหน ไม่สำคัญ
พระอาทิตย์อัสดง
(ใจพาไป ทำไงดี อิอิ)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
