แสนสงสารชีพหลงแสนสงสาร
ยังไม่นานลืมโศกนายโศกศัลย์
แม่แน่งน้อยมีสล่ามาผูกพัน
อีกหนุ่มนั้นรพีกาญจน์ชำนาญวัด
น้ำตาผีสะอื้นว่าน้ำตาผี
จะไหลปรี่หัวใจถูกใครตัด
เธอกำลังลืมฉันมันฮึดฮัด
ยากจะขัดขวางใครไม่ให้ครอง
ขอวอนว่าผีจรขอวอนว่า
ทั้งสล่าและรพีฯ พี่ทั้งสอง
ช่วยทำบุญกรวดน้ำสักสามกอง
จะได้ปองภพหน้าจะรีบไป
ไม่อยากอยู่กับซากไม่อยากอยู่
ไม่อยากรู้เสน่ห์นางเลือกข้างไหน
ไม่อยากเห็นเธอหลับอยู่กับใคร
ไม่อยากได้ชื่อผีปีศาจร้าย
กามนิต
๒๖ พ.ค.๕๔
ให้ตระหนก ตกใจ ให้ตระหนก
จะโกหก หลอกฉัน กันหรือนี่
น้องร่ำไห้ ใช้น้ำตา แทนพาที
ด้วยพี่นี้ แขวนคอ ขอลาตาย
มิเวียนว่าย ตายเกิด ไปเถิดพี่
กลับเป็นผี มารั้งฉุด ด้วยจุดหมาย
ไปสิงใคร ไม่ว่า จะบ้าตาย
สิงท่านชาย กามนิต จิตบ่เต็ม...
แกล้งไปทั่ว ยั่วได้ แกล้งไปทั่ว
ทำหุ่นฟาง สองตัว รัวฝังเข็ม
ท่องมนต์ดำ ทำคาถา มาเป็นเล่ม
ใส่เต็มๆ เข้มจะๆ กะรานรอน
หุ่นตัวหนึ่ง จึงโยง โครงสล่าฯ
โยกแขนซ้าย ย้ายแขนขวา ทำท่าถอน..หยั่งซี้มันต้องถอนนน..!
กะจะแกล้ง ให้แน่งฯโสด เพราะโกรธงอน
ที่สล่าฯ เต้นท่าถอน ตัดรอนกัน
หุ่นตัวสอง มองคุ้น หุ่นตัวสอง
ถูกทดลอง เข็มจิ้มก้น จนหน้าหัน
มนต์โยงใย ให้รพีฯ หนีหน้ากัน
นอนเจ็บก้น ทั้งวัน เลิกหมั่นมา
ปล..ใส่สีให้ชื่อคนอื่นไม่ได้ ได้แต่ท่านกามนิต คนเดียวอ่ะ ...สงสัย ของ จะแรงนิ หุๆ ๆ