ถ้าหากความคิดถึงประหนึ่งมีด
มันคงกรีดใจพร้อยนับร้อยแผล
นี่เพียงความคิดถึงครึ่งดวงแด
ก็เกินแก้เกินเย็บแผลเจ็บเรา
คิดถึงคืนจำจากพรากคืนนั้น
ก่อนจากกันยังห้ามห่วงความเหงา
คือร่องรอยรับรู้อยู่แนบเนา
รู้หรือเปล่ายากกลบให้ลบรอย
คืนนั้นถึงคืนนี้กี่คืนแล้ว
ยังเหลือแววติดเตือนไม่เลือนถ้อย
ยิ่งได้อ่านจารใจว่าใครคอย
หรือจะลอยลับตากล้าจากไป
ดาวคงลอยฟากฟ้าทุกคราห่วง
ยากจะหน่วงเหนี่ยวนุชสุดห้ามไหว
อยากจะบอกนักว่าแสนอาลัย
ยามคนไกลกลับกลายหน่ายปรนเปรอ
ถึงเธอไม่มีจิตมาคิดถึง
แต่เป็นหนึ่งอยู่ในใจเสมอ
และเป็นสุขอยู่ได้แม้ไม่เจอ
เพราะมีเธอให้คิดถึงซึ้งทุกวัน
คมมีดกรีดดวงแดแก้แผลร้าย
โรคก็หายร่ำลือมือหมอศัลย์
มีดเล่มเดียวนี้ใช้ได้ต่างกัน
เมื่อถูกบั่นดวงใจหวังให้ตาย
ดาว อาชาไนย
มันคงกรีดใจพร้อยนับร้อยแผล
นี่เพียงความคิดถึงครึ่งดวงแด
ก็เกินแก้เกินเย็บแผลเจ็บเรา
คิดถึงคืนจำจากพรากคืนนั้น
ก่อนจากกันยังห้ามห่วงความเหงา
คือร่องรอยรับรู้อยู่แนบเนา
รู้หรือเปล่ายากกลบให้ลบรอย
คืนนั้นถึงคืนนี้กี่คืนแล้ว
ยังเหลือแววติดเตือนไม่เลือนถ้อย
ยิ่งได้อ่านจารใจว่าใครคอย
หรือจะลอยลับตากล้าจากไป
ดาวคงลอยฟากฟ้าทุกคราห่วง
ยากจะหน่วงเหนี่ยวนุชสุดห้ามไหว
อยากจะบอกนักว่าแสนอาลัย
ยามคนไกลกลับกลายหน่ายปรนเปรอ
ถึงเธอไม่มีจิตมาคิดถึง
แต่เป็นหนึ่งอยู่ในใจเสมอ
และเป็นสุขอยู่ได้แม้ไม่เจอ
เพราะมีเธอให้คิดถึงซึ้งทุกวัน
คมมีดกรีดดวงแดแก้แผลร้าย
โรคก็หายร่ำลือมือหมอศัลย์
มีดเล่มเดียวนี้ใช้ได้ต่างกัน
เมื่อถูกบั่นดวงใจหวังให้ตาย
ดาว อาชาไนย