ครั้งใจเฝ้า จิตคอย ลอยฝันหา
ถึงแก้วตา ผู้เคย เคียงข้างฉัน
ณ ตอนนี้ ที่เรา ไกลห่างกัน
ผูกสัมพันธ์ ด้วยรัก ถักสายใย
แม้กี่จันทร์ ล้านดาว ที่วาวผ่าน
มิอาจต้าน ห้วงคิด จิตหวั่นไหว
ได้แต่รอ รุ่งวัน ผันผ่านไป
ด้วยดวงใจ อ่อนล้า ลงทุกที
อยากได้ข่าว สักนิด ว่ายังอยู่
ให้ฉันรู้ ว่าเธอ ไม่หน่ายหนี
ให้เข้าใจ ว่าเธอ สบายดี
ไม่ใช่มี แต่ลม ห่มน้ำตา
ทุกคืนค่ำ พร่ำบอก ใจเสมอ
อีกเดี๋ยวเธอ ก็คง กลับมาหา
ให้อิงแอบ ไออุ่น กรุ่นอุรา
และลบความ เหว่ว้า ที่ทักทาย
ถึงแก้วตา ผู้เคย เคียงข้างฉัน
ณ ตอนนี้ ที่เรา ไกลห่างกัน
ผูกสัมพันธ์ ด้วยรัก ถักสายใย
แม้กี่จันทร์ ล้านดาว ที่วาวผ่าน
มิอาจต้าน ห้วงคิด จิตหวั่นไหว
ได้แต่รอ รุ่งวัน ผันผ่านไป
ด้วยดวงใจ อ่อนล้า ลงทุกที
อยากได้ข่าว สักนิด ว่ายังอยู่
ให้ฉันรู้ ว่าเธอ ไม่หน่ายหนี
ให้เข้าใจ ว่าเธอ สบายดี
ไม่ใช่มี แต่ลม ห่มน้ำตา
ทุกคืนค่ำ พร่ำบอก ใจเสมอ
อีกเดี๋ยวเธอ ก็คง กลับมาหา
ให้อิงแอบ ไออุ่น กรุ่นอุรา
และลบความ เหว่ว้า ที่ทักทาย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
