.jpg)
ตะวันลาฟ้าหม่นคนนั่งหมอง
เฝ้าแต่มองหมู่ดาวที่พราวแสง
กับดวงใจที่อ่อนไหวใกล้อ่อนแรง
กลเขาแกล้งแบ่งใจไปจากเรา
เพียงเขาห่างต่างไกลใจเริ่มท้อ
เริ่มหดห่อต่อฝันคืนวันเศร้า
หวังจะฝากรากอุราชีวาเนา
แต่ด้วยเราโฉดเขลาเฝ้าแต่คอย
เฝ้าแต่มองหมู่ดาวที่พราวแสง
กับดวงใจที่อ่อนไหวใกล้อ่อนแรง
กลเขาแกล้งแบ่งใจไปจากเรา
เพียงเขาห่างต่างไกลใจเริ่มท้อ
เริ่มหดห่อต่อฝันคืนวันเศร้า
หวังจะฝากรากอุราชีวาเนา
แต่ด้วยเราโฉดเขลาเฝ้าแต่คอย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
