ใกล้สิ้นเดือนเหมือนสิ้นใจได้ค่าจ้าง
เป๋าเคยว่างไร้แบ๊งค์บัตรแสนอัดอั้น
วันนี้ยิ้มกระหยิ่มใจมีใบพัน
โอ สวรรค์เลยลาลับคืนกลับมา
คิดถึงนักแวะทักทายสหายเก่า
ไหนละเจ้าของร้านวานตามหา
ไหนสาวสวยช่วยเสิร์ฟเลิฟน้องยา
ไหนสาวซ่ามาช่วยล้างถ้วยจาน
ลูกค้าแขกแปลกสิ้นดีอยู่ที่ไหน
ขาประจำขาทั่วไปไม่เข้าร้าน
คงเตลิดเริ่มเปิดเทอมเริ่มทำงาน
เงียบวังเวงเหมือนสุสานร้านกาแฟ
รพีกาญจน์ 59
อาดำ อั๊วะชงเองก้อล่าย ส่ายนมเยอะๆ