.jpg)
ตะวันเดือนพฤษภาลับฟ้าแล้ว
เหลือเพียงแนวเขาเสียดเหยียดตรงหน้า
หริ่งเรไรกรีดเสียงสำเนียงพา
กล่อมวนาที่สงบให้ซบนอน
เหมือนดาวจรร่อนเร่ซัดเซบ้าน
เพลงป่าขานคราใดสุดไถ่ถอน
ภาพอดีตผ่านมายังอาวรณ์
ยังคอยหลอนหลอกเราจนเศร้าครอง
ดาวกำลังยิ้มกริ่มที่ริมฟ้า
แต่อุราของเรากลับเศร้าหมอง
ฝันถึงใครคนหนึ่งซึ่งหมายปอง
แต่กลับต้องพลัดพรากจากกันไกล
ตะวันเดือนพฤษภาจวนลาลับ
อีกไม่นานคงกลับขึ้นมาใหม่
แต่ทำไมคนที่รักมาจากไป
เหตุไฉนไม่กลับมาเหมือนตะวัน
เหลือเพียงแนวเขาเสียดเหยียดตรงหน้า
หริ่งเรไรกรีดเสียงสำเนียงพา
กล่อมวนาที่สงบให้ซบนอน
เหมือนดาวจรร่อนเร่ซัดเซบ้าน
เพลงป่าขานคราใดสุดไถ่ถอน
ภาพอดีตผ่านมายังอาวรณ์
ยังคอยหลอนหลอกเราจนเศร้าครอง
ดาวกำลังยิ้มกริ่มที่ริมฟ้า
แต่อุราของเรากลับเศร้าหมอง
ฝันถึงใครคนหนึ่งซึ่งหมายปอง
แต่กลับต้องพลัดพรากจากกันไกล
ตะวันเดือนพฤษภาจวนลาลับ
อีกไม่นานคงกลับขึ้นมาใหม่
แต่ทำไมคนที่รักมาจากไป
เหตุไฉนไม่กลับมาเหมือนตะวัน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
