Re: ๐๐๐ ~ ฤดูเศร้า ~ ๐๐๐
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 พฤศจิกายน 2024, 01:14:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ๐๐๐ ~ ฤดูเศร้า ~ ๐๐๐  (อ่าน 9682 ครั้ง)
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2011, 12:27:PM »




หลับสนิทตอนหัวค่ำด้วยฉ่ำฝน
ตื่นมายลฝนหยุด..แบบสุดหนาว
ดั่งมีคนคิดถึง..อีกหนึ่งคราว
ส่งผ่านดาวดวงเดิม..มาเติมกัน

แม้ยอมรับ...กลับรู้สึกว่านึกห่วง
พิรุณร่วง..ห้วงคืนยิ่งตื่นขวัญ
เธออยู่นั่น..ฉันอยู่นี่..กี่รำพัน
ทุกคืนวันไกลห่าง..แบบต่างทน

.....ก็ใครหนอ?..ปลุกขวัญ..หวั่นผวา.....
.....ให้ฉันตื่น..นิทรา..ท่ามสายฝน.....
.....แต่เธอกลับ..หลับสนิท..ในจิตดล.....
.....ทิ้งให้คน..ถูกเรียก..เปียกน้ำตา.....




อย่าเลยเธออย่าอ้างว่าอย่างนั้น
คืนหลับฝันแสนสุขใครปลุกหนา
อย่าโทษโน่นโทษนี่ซิกานดา
ตื่นขึ้นมาเพราะฉี่นี่เรื่องจริง

คืนฝนพรำฉ่ำเย็นเป็นสายฝน
เมื่อหน้ามนฝันรื่นชื่นใจหญิง
ว่าเผ่นแนบแอบเร้นเป็นระวิง
ปลดทุกข์ทิ้งห้องสุขาสุขอารมณ์

สะดุ้งตื่นคืนนี้ที่นอนเปียก
มาสำเหนียกว่าฝันอันสุขสม
ฝันปลดปล่อย..แท้ข้อย..พลอยระทม
กลับนอนจมฉี่ตน..หม่นลำเค็ญ

จริงหรือเปล่าที่เล่าใช่เผาบ้าน
เพราะเหตุการณ์นี้บ่อยข้อยเล็งเห็น
ดื่มน้ำมาสุราดองกองกระเด็น
ถ้าไม่เป็นเช่นเล่า...เอาออกไง ? งอนแล้วด้วย

"บ้านริมโขง"

ชอบใจๆ




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

Music, คันไถ, Lจ้าVojกaoนบทนี้*, รพีกาญจน์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เมฆา..., รัตติกาล, ♥ กานต์ฑิตา ♥

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s