หลับสนิทตอนหัวค่ำด้วยฉ่ำฝน
ตื่นมายลฝนหยุด..แบบสุดหนาว
ดั่งมีคนคิดถึง..อีกหนึ่งคราว
ส่งผ่านดาวดวงเดิม..มาเติมกัน
แม้ยอมรับ...กลับรู้สึกว่านึกห่วง
พิรุณร่วง..ห้วงคืนยิ่งตื่นขวัญ
เธออยู่นั่น..ฉันอยู่นี่..กี่รำพัน
ทุกคืนวันไกลห่าง..แบบต่างทน
.....ก็ใครหนอ?..ปลุกขวัญ..หวั่นผวา.....
.....ให้ฉันตื่น..นิทรา..ท่ามสายฝน.....
.....แต่เธอกลับ..หลับสนิท..ในจิตดล.....
.....ทิ้งให้คน..ถูกเรียก..เปียกน้ำตา.....
อย่าเลยเธออย่าอ้างว่าอย่างนั้น
คืนหลับฝันแสนสุขใครปลุกหนา
อย่าโทษโน่นโทษนี่ซิกานดา
ตื่นขึ้นมาเพราะฉี่นี่เรื่องจริง
คืนฝนพรำฉ่ำเย็นเป็นสายฝน
เมื่อหน้ามนฝันรื่นชื่นใจหญิง
ว่าเผ่นแนบแอบเร้นเป็นระวิง
ปลดทุกข์ทิ้งห้องสุขาสุขอารมณ์
สะดุ้งตื่นคืนนี้ที่นอนเปียก
มาสำเหนียกว่าฝันอันสุขสม
ฝันปลดปล่อย..แท้ข้อย..พลอยระทม
กลับนอนจมฉี่ตน..หม่นลำเค็ญ
จริงหรือเปล่าที่เล่าใช่เผาบ้าน
เพราะเหตุการณ์นี้บ่อยข้อยเล็งเห็น
ดื่มน้ำมาสุราดองกองกระเด็น
ถ้าไม่เป็นเช่นเล่า...เอาออกไง ?
คืนหลับฝันแสนสุขใครปลุกหนา
อย่าโทษโน่นโทษนี่ซิกานดา
ตื่นขึ้นมาเพราะฉี่นี่เรื่องจริง
คืนฝนพรำฉ่ำเย็นเป็นสายฝน
เมื่อหน้ามนฝันรื่นชื่นใจหญิง
ว่าเผ่นแนบแอบเร้นเป็นระวิง
ปลดทุกข์ทิ้งห้องสุขาสุขอารมณ์
สะดุ้งตื่นคืนนี้ที่นอนเปียก
มาสำเหนียกว่าฝันอันสุขสม
ฝันปลดปล่อย..แท้ข้อย..พลอยระทม
กลับนอนจมฉี่ตน..หม่นลำเค็ญ
จริงหรือเปล่าที่เล่าใช่เผาบ้าน
เพราะเหตุการณ์นี้บ่อยข้อยเล็งเห็น
ดื่มน้ำมาสุราดองกองกระเด็น
ถ้าไม่เป็นเช่นเล่า...เอาออกไง ?
"บ้านริมโขง"