...บางวันในเวลาที่ว้าเหว่
อยากเกะกะเกเรกันบ้างไหม?
ว้าวุ่นไม่รู้จะทำอะไร
เคยสดใสกลับเศร้าเหงาอุรา
...มองฟ้าสีมอซอที่ห่อเมฆ
ก้อนใหญ่โยกเยกซ้ายขวา
เกาะกลุ่มสีคล้ำลอยต่ำมา
อีกไม่ช้าคงหล่นเป็นฝนริน
...อบอ้าวอึดอัดอากาศอับ
สัญญาณโทรศัพท์ดับดิ้น
เสียงเรียกเข้าตั้งไว้ไม่ได้ยิน
บอกใจเริ่มชินกับความเซ็ง
...แกล้งลองเขียนกลอนอ่อนสัมผัส
ปลดความเคร่งครัดเหมาะเหม็ง
รู้สึกผ่อนคลายหายเกร็ง
ลองเล็งอีกคราวอ้าว!เหมือนเดิม
...กาแฟชงไว้ไม่ได้ดื่ม
เรื่องขี้ลืมนับวันจะยิ่งเพิ่ม
คว้าแก้วสีอ่อนน้ำร้อนเติม
แล้วจึงเริ่มร่ายเรียงเพียงระบาย
...ดอกบัวยังไม่บานก้านชูตั้ง
ผีเสื้อระแวดระวังกระสับกระส่าย
แมลงปอซานซมดูงมงาย
บินกรายเกาะกิ่งนิ่งงัน
...แค่เบื่ออยากบอกว่าเบื่อ
พูดไปใครจะเชื่อเล่านั่น
ชีวิตวุ่นวายทุกวี่วัน
แล้วก็มันจะเบื่อได้ยังไง?
...ระบงระบายไปเรื่อยเปื่อย
ปล่อยจิตให้เอื่อยล่องไหล
ไม่รับไม่รู้เรื่องราวใด
อีกเดี๋ยวคงได้ไปโรง'บาล...ศรีธัญญา 555+++
อยากเกะกะเกเรกันบ้างไหม?
ว้าวุ่นไม่รู้จะทำอะไร
เคยสดใสกลับเศร้าเหงาอุรา
...มองฟ้าสีมอซอที่ห่อเมฆ
ก้อนใหญ่โยกเยกซ้ายขวา
เกาะกลุ่มสีคล้ำลอยต่ำมา
อีกไม่ช้าคงหล่นเป็นฝนริน
...อบอ้าวอึดอัดอากาศอับ
สัญญาณโทรศัพท์ดับดิ้น
เสียงเรียกเข้าตั้งไว้ไม่ได้ยิน
บอกใจเริ่มชินกับความเซ็ง
...แกล้งลองเขียนกลอนอ่อนสัมผัส
ปลดความเคร่งครัดเหมาะเหม็ง
รู้สึกผ่อนคลายหายเกร็ง
ลองเล็งอีกคราวอ้าว!เหมือนเดิม
...กาแฟชงไว้ไม่ได้ดื่ม
เรื่องขี้ลืมนับวันจะยิ่งเพิ่ม
คว้าแก้วสีอ่อนน้ำร้อนเติม
แล้วจึงเริ่มร่ายเรียงเพียงระบาย
...ดอกบัวยังไม่บานก้านชูตั้ง
ผีเสื้อระแวดระวังกระสับกระส่าย
แมลงปอซานซมดูงมงาย
บินกรายเกาะกิ่งนิ่งงัน
...แค่เบื่ออยากบอกว่าเบื่อ
พูดไปใครจะเชื่อเล่านั่น
ชีวิตวุ่นวายทุกวี่วัน
แล้วก็มันจะเบื่อได้ยังไง?
...ระบงระบายไปเรื่อยเปื่อย
ปล่อยจิตให้เอื่อยล่องไหล
ไม่รับไม่รู้เรื่องราวใด
อีกเดี๋ยวคงได้ไปโรง'บาล...ศรีธัญญา 555+++