ภุชงคปยาตฉันท์ ๑๒
๏ อุราไหวฤทัยรอน.................มิอาจถอนฤดีไกล
สะท้านขวัญประหวั่นใน............ละม้ายใจจะขาดรอน
๏ ประสบพักตร์ประจักษ์โฉม......ประดุจโคม ณ อัมพร
ละออองค์อนงค์อร...................ผินางฟ้าวิลาวัณย์
๏ พธูปรายชม้ายพักตร์............ก็นึกรักประจักษ์มั่น
มนัสตรึงคนึงฝัน.....................มิมีวันจะหันลา
๏ นรีใดมิหมายสิ้น.................จะมอบจินต์อภิญญา
ฤทัยวางมิสร่างซา.................กระจ่างหล้าและฟ้าดิน๚ะ๛
อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
๏ เพียงยลกระวนวาย................อุระชายมลายสิ้น
เนตรปรายละลายจินต์................ศิขรินทร์ถล่มพลัน
๏ วงพักตร์ก็งดงาม..................นะจะหยามและเย้ยจันทร์
ไม่พบประสบขวัญ...................ศศินั้นสิบั่นทอน
๏ ยามยิ้มประพิมพราย..............ฤติวายสยบอร
คิ้วโก่งขนงงอน.......................ดุจะศรพระจักรา
๏ หากแม้นสุดาดวง...................จิตะพ่วงและห่วงหา
ร่วมโศก ณ โลกหล้า..................จะละฟ้ามิอาลัย๚ะ๛
วิชชุมมาลาฉันท์ ๘
๏ เพียงพบสบน้อง..........................พี่ต้องหวั่นไหว
ศรรักปักใน......................................ดวงใจพี่ชาย
๏ ว้าวุ่นครุ่นคิด...............................ด้วยจิตมุ่งหมาย
อยากอยู่คู่กาย..................................ไม่คลายสัมพันธ์
๏ พี่นั้นมั่นคง.................................ซื่อตรงไม่สร่าง
หมายชวนนวลปราง.......................ร่วมสร้างทางฝัน
๏ หากแม้นทรามวัย.........................มีใจให้กัน
จนสิ้นชีวัน......................................รักมั่นเพียงเธอ๚ะ๛
อีทิสังฉันท์ ๒๐
๏โฉมสะคราญสราญถวิลจะเจอ
มิพบอนงค์ก็หลงละเมอ..................เสมอไป
๏ เปรียบประดุจอรุณละมุนละไม
ตะลึงตะลานและซ่านฤทัย..............ละออตา
๏ ภักดิ์จะมั่นจะหมาย ณ สายสุดา
สุรางคะใดมิปรารถนา.....................ณ ดวงมาน
๏ นัยะนาพะพราว ณ คราวประสาน
นภากระจ่างสว่างตระการ...............สราญนัก๚ะ๛
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 01:51:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ***นิราศเพรงกาล *** (อ่าน 12262 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: