.jpg)
กลอนไม่เศร้าแต่คนบ่นว่าเหงา
เป็นเหมือนเงาคลุมทับอับภาษา
จับคำเรียงขานไขในวาจา
ล้วนแต่หาคำเศร้ามาเข้ากลอน
ด้วยอยากเห็นคำเรียงมีเสียงสาร
เอ่ยขับขานรื่นรมย์สมสลอน
มีชีวิตติดบทรสสุนทร
ให้อักษรมีชีวาพาอารมณ์
สร้างบทกลอนเหมือนคนบนกระดาษ
ให้สามารถรับรู้ถึงสู่สม
ให้สามารถรับรื่นมีขื่นตรม
ให้ซานซมยามรักหักอุรา
จะเป็นคนนั่งมองจ้องกระดาษ
ที่เขียนวาดว่าไว้ในปัญหา
ยามมีสุขทุกข์เศร้าเคล้าน้ำตา
จะแสดงออกมา..ว่าอย่างไร
คงเหมือนข้าผิดหวังที่นั่งเศร้า
อกรุมเร้าเผาร่างอย่างหวั่นไหว
ร้อนจากรักผลาญสุขรุกเข้าไป
เมื่อวันใดไร้ถวิล..คือสิ้นลม
เป็นเหมือนเงาคลุมทับอับภาษา
จับคำเรียงขานไขในวาจา
ล้วนแต่หาคำเศร้ามาเข้ากลอน
ด้วยอยากเห็นคำเรียงมีเสียงสาร
เอ่ยขับขานรื่นรมย์สมสลอน
มีชีวิตติดบทรสสุนทร
ให้อักษรมีชีวาพาอารมณ์
สร้างบทกลอนเหมือนคนบนกระดาษ
ให้สามารถรับรู้ถึงสู่สม
ให้สามารถรับรื่นมีขื่นตรม
ให้ซานซมยามรักหักอุรา
จะเป็นคนนั่งมองจ้องกระดาษ
ที่เขียนวาดว่าไว้ในปัญหา
ยามมีสุขทุกข์เศร้าเคล้าน้ำตา
จะแสดงออกมา..ว่าอย่างไร
คงเหมือนข้าผิดหวังที่นั่งเศร้า
อกรุมเร้าเผาร่างอย่างหวั่นไหว
ร้อนจากรักผลาญสุขรุกเข้าไป
เมื่อวันใดไร้ถวิล..คือสิ้นลม
"บ้านริมโขง"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
