หนทางสู่การเริ่มต้น
Lnwpason
...วิถีทางที่เรา...ต่างเดิน
คือ...การจากลามานานเนิ่นจน....หวั่นไหว
คิดถึงเธอนะ...คิดถึงจนจับใจ
วันข้างหน้ายังไม่รู้จะอยู่ได้อย่างไร...เมื่อไม่มีเธอ
...แต่ก็ต้องอยู่ต่อไป...
เพราะยังมีใคร...อีกหลายคนที่มองอยู่ข้างหลัง
คอยห่วง คอยปลอบ คอยให้กำลังใจ คอยให้พลัง
เอาความเจ็บฝัง...ไว้..ให้ ค่อย ค่อย เลือนลางไปตามกาลเวลา
...เก็บตัวตนที่เคยเป็นเธอ...
และ...คอยระลึกเสมอ...ว่าวันนึงเคยเจอคนที่ใช่
จะขอรักและคิดถึง...ไปจนกว่าจะหมดลมหายใจ
จะจดบันทึกไว้...ในหัวใจ..สลักลงไปในสัญญา[/color][/size]