Title : จะจำเธอไว้ตลอดไป
Author : มหาซัง
แรกกำเนิด เกิดมา ดั่งผ้าขาว
ผ่านเรื่องราว หนาวร้อน เมื่อตอนใหญ่
ผ้าเริ่มหม่น ปนเปื้อน เลือนรางไป
เปรียบเหมือนใจ ใสผ่อง หมองราคิน
เพราะความยาก ลากตัว มั่วตัณหา
อวิชชา พาใจ ใฝ่ถวิล
เกิดกิเลส เหตุแห่ง แหล่งมลทิน
ครอบดวงจินต์ บินหลง สู่ดงมาร
เป็นบัวเถา เหล่าสี่ มีโคลนถม
อยู่ใต้ตม จมเหง้า เข้าสุสาน
กงจักรคม ชมเล่น เป็นบัวบาน
หลงรสหวาน ว่านพิษ ปลิดชีวี
ถลำจิต ผิดพลั้ง จึงนั่งเหงา
ผ้าผืนเก่า เทาด่าง กระด้างสี
ก่อนจะขาด พลาดหวัง บุญยังมี
เหมือนโชคดี ที่พบ ประสบเธอ
แล้วความเหงา เศร้าทรวง อันหน่วงหนัก
กลายเป็นรัก ภักดี มีเสนอ
รู้เหตุผล ทนเศร้า ที่เราเจอ
ก็เพราะเธอ คือ"ธรรม" จำจนตาย
มหาซัง...."ธรรมค้ำจุนโลก"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
