คือดอกไม้สวยใสในกลางทุ่ง
ดอกผักบุ้งช่อชูดูเปล่งปลั่ง
น้ำหวานหวานปานนี้ไม่มีชัง
ประดุจดังดอกฟ้าลงมาดิน
ทุกค่ำเช้าเฝ้าถนอมมิยอมห่าง
หากจืดจางไปได้คงใจหิน
ห่างเพียงนิดจิตก็ห่วงหนักหน่วงจินต์
รักถวิลดอกผักบุ้งกลางทุ่งนา
ดาว อาชาไนย
ดอกผักบุ้งช่อชูดูเปล่งปลั่ง
น้ำหวานหวานปานนี้ไม่มีชัง
ประดุจดังดอกฟ้าลงมาดิน
ทุกค่ำเช้าเฝ้าถนอมมิยอมห่าง
หากจืดจางไปได้คงใจหิน
ห่างเพียงนิดจิตก็ห่วงหนักหน่วงจินต์
รักถวิลดอกผักบุ้งกลางทุ่งนา
ดาว อาชาไนย
...ระทดระทวยรวยรินกวินร่ำ
ระริกระรื่นชื่นฉ่ำจึงพร่ำหา
ผักบุ้งน้อยด้อยสีไม่มีราคา
มิควรค่าผู้ผึ้งหนึ่งภมร
...เถาที่ทอดเรี่ยราบอาบท้องทุ่ง
ฤาจะสู้ไม้กรุงจรุงหลอน
ควรคู่เคียงเถียงนาในป่าดอน
กลีบบางอ่อนมิอาจวาดพะวง
...หากคิดรักถนอมประนอมประณีต
เจ้าผักบุ้งสีซีดจะลุ่มจะหลง
สะบัดช่อต่อยอดทอดทะนง
สืบเผ่าพงศ์ภมรสะท้อนวรรณ
...ขอเป็นหลักพักพิงอิงก้านอ้อน
ให้ก้าวพ้นหนาวร้อนตอนสร้างสรรค์
ได้บันเทิงเริงร่าท้าตะวัน
คือ...ดอกไม้ดอกนั้น...ผักบุ้งนา...
.........ผิดพลาดชี้แนะด้วยนะคะ...//ทอฝัน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
