คงถึงคราวอำลาแล้วหนาพี่
น้องไม่ดีขอไปตามทางหนอ
หากอยู่ไปไม่มีที่ว่างพอ
และคงก่อเรื่องให้ไม่เว้นวัน
เมื่อจะไปใจยังคงเป็นห่วง
หากบางช่วงมีเวลาจะกลับหัน
คงดีใจที่ไม่ได้พบกัน
ความสัมพันธ์ถอยห่างปล่อยวางมือ
อยากบอกว่าดีใจในครั้งหนึ่ง
ครั้งที่ซึ่งเย้าหยอกบอกไม่ถือ
แต่วันนี้ที่เห็นเป็นอยู่คือ
พี่ยังดื้อดึงดันตะบันไป
ความคิดพี่ถูกต้องน้องคิดผิด
มิมีสิทธิ์อธิบายทั้งหลายได้
พี่คิดเองเออเองมิเกรงใจ
ว่าน้องจะร้องไห้ก็ไม่เคย
เมื่อหมดสิ้นเมตตาขอลาแล้ว
แม้ใจแป้วหวั่นไหวข่มใจเฉย
เมื่อพี่ไม่เข้าใจในน้องเลย
ก็ต้องเอ่ยอำลาแล้วครานี้
ขอขอบคุณทุกอย่างระหว่างน้อง
เคยเกี่ยวข้องสัมพันธ์อันสุขี
วาสนาน้องด้อยน้อยเต็มที
จึงไม่มีบุญร่วม...รวมบ้านเดียว
"กานต์ฑิตา"
๒๓ พฤษภาคม ๒๕๕๔
น้องไม่ดีขอไปตามทางหนอ
หากอยู่ไปไม่มีที่ว่างพอ
และคงก่อเรื่องให้ไม่เว้นวัน
เมื่อจะไปใจยังคงเป็นห่วง
หากบางช่วงมีเวลาจะกลับหัน
คงดีใจที่ไม่ได้พบกัน
ความสัมพันธ์ถอยห่างปล่อยวางมือ
อยากบอกว่าดีใจในครั้งหนึ่ง
ครั้งที่ซึ่งเย้าหยอกบอกไม่ถือ
แต่วันนี้ที่เห็นเป็นอยู่คือ
พี่ยังดื้อดึงดันตะบันไป
ความคิดพี่ถูกต้องน้องคิดผิด
มิมีสิทธิ์อธิบายทั้งหลายได้
พี่คิดเองเออเองมิเกรงใจ
ว่าน้องจะร้องไห้ก็ไม่เคย
เมื่อหมดสิ้นเมตตาขอลาแล้ว
แม้ใจแป้วหวั่นไหวข่มใจเฉย
เมื่อพี่ไม่เข้าใจในน้องเลย
ก็ต้องเอ่ยอำลาแล้วครานี้
ขอขอบคุณทุกอย่างระหว่างน้อง
เคยเกี่ยวข้องสัมพันธ์อันสุขี
วาสนาน้องด้อยน้อยเต็มที
จึงไม่มีบุญร่วม...รวมบ้านเดียว
"กานต์ฑิตา"
๒๓ พฤษภาคม ๒๕๕๔