ไข้ที่ไร้ยา

ฉันเป็นไข้ไปตรวจสำรวจเช็ค
เรื่องไม่เล็กทรุดหนักจักสงสัย
เข้าหาหมอขอถามอย่างตามใจ
จิตฉันไยหม่นเหม่อละเมอครวญ

ชอบเศร้าสร้อยหงอยเหงาเฝ้าคิดถึง
ใครคนหนึ่งอยู่ไกลใจปั่นป่วน
เป็นไรหนอขอถามตามสมควร
หมอจึงชวนเจาะเลือดไปใช้ตรวจตรา

เอกซเรย์ทันทีผลที่ได้
หมอตกใจเลือดฉันมีปัญหา
หมอติดตามถามย้ำทำไรมา
ไยถึงว่ามีชื่อเธอเจอเยอะเลย

มีชื่อเธอทั่วไปในเลือดฉัน
ด้วยเหตุนั่นหรอกหนาพาฉันเผย
เพราะคิดถึงเธอมากอยากชิดเชย
ชื่อที่เคยย้ำถึงจึงแฝงไป

เพราะพิษสงแห่งรักจึงหนักอก
ชื่อจึงตกสิงสู่หมู่เลือดได้
ด้วยรักมากคิดถึงมากจากจิตใจ
ชื่อเธอในเลือดสั่งไปยังจินต์

ไข้อย่างนี้มีได้ในคนหลง
ไข้รักส่งให้ใจใฝ่ถวิล
เฝ้าห่วงหาอาลัยในยุพิน
หมอหมดสิ้นปัญญารักษาใจ

สล่าผิน
23พค.2554