Re: ๐๐ดอกไม้..ก่อนลา๐๐
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
24 พฤศจิกายน 2024, 04:20:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ๐๐ดอกไม้..ก่อนลา๐๐  (อ่าน 6383 ครั้ง)
สมนึก นพ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 728
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,994



« เมื่อ: 22 พฤษภาคม 2011, 12:46:PM »



เจอดอกไม้ช่อใหญ่ใครทิ้งขว้าง
อยู่ริมทางรอแดดมาแผดเผา
กลีบเริ่มเหี่ยวลงบ้างเพียงบางเบา
รีบนำเอาพรมน้ำให้ฉ่ำใบ

คงมีคนอกหักโดนรักร้าง
ทั้งสองข้างสองฝ่ายได้ทิ้งไว้
ก่อนนี้คงแหนหวงดั่งดวงใจ
ทั้งดอกใบดมลูบจูบทุกวัน

จะเก็บไปรักษาว่าสดชื่น
แม้ไม่คืนความสดทั้งหมดนั่น
ขวดน้ำทรงสูงแบนแทนแจกัน
แต่ค่ามันต่ำนักชักอับอาย

เพียงเริ่มแรกรักษาพยาบาล
คงไม่นานสดใสดังใจหมาย
ครั้นใบดอกให้เฉดสีมิเสื่อมคลาย
ก็จะย้ายเก็บแน่แจกันใจ.

นพ


ค่ามันต่ำดำด่างเขาขว้างทิ้ง
คล้ายเป็นสิ่งสิ้นค่าน่าผลักไส
ช่อดอกนวลอวลอุ่นขุ่นกลีบใบ
จะก้มเก็บทำไมให้มันรก

จะมีคนทรวงหักโดนรักร้าง
หรือใครวางทิ้งกองของสกปรก
เพราะหมดสิ้นกลิ่นจางจึงวางยก
ทิ้งโยนหมกชอกช้ำช่อดำดิน

มิคู่ควรเก็บไปที่ใดหรอก
เพราะกลีบดอกมันเหี่ยวเขียวคล้ำสิ้น
จะขวดน้ำรูปทรงหงส์เหิรบิน
มิอาจลบกลบกลิ่นของดินดำ

จะรักษาพยาบาลก็นานเนิ่น
จงมองเมินผ่านไปโดยไม่ย่ำ
เพราะเท่านี้ดอกไม้ก็ได้ช้ำ
กระทืบซ้ำคงหัก...จมปลักคา


"กานต์ฑิตา"

๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๔




ค่าที่ต่ำนั้นแน่แจกันขวด
มาขมวดปมได้อย่างไรหนา
เมื่อดอกใบได้ฟื้นคืนกลับมา
ยังกล่าวว่าเก็บแน่แจกันใจ

ไม่อาจตีค่าต่ำหรือย่ำเหยียบ
กลัวโดนเสียบจากหนามเลือดลามไหล
แค่กล่าวมาก็เหน็บเจ็บทรวงใน
ขอคิดใหม่มาดีมิใส่ความ

จะทิ้งต่อหรือไม่ยังไม่คิด
หรือมีผิดด้วยนี่ที่ยุ่มย่าม
คิดผิดคิดใหม่นะจะคิดตาม
หากตีความเกินไกลตามไม่ทัน.

นพ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รพีกาญจน์, เมฆา..., กัลมลี*, ♥ กานต์ฑิตา ♥, jatanin

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22 พฤษภาคม 2011, 01:05:PM โดย นพ » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s