เจอดอกไม้ช่อใหญ่ใครทิ้งขว้าง
อยู่ริมทางรอแดดมาแผดเผา
กลีบเริ่มเหี่ยวลงบ้างเพียงบางเบา
รีบนำเอาพรมน้ำให้ฉ่ำใบ
คงมีคนอกหักโดนรักร้าง
ทั้งสองข้างสองฝ่ายได้ทิ้งไว้
ก่อนนี้คงแหนหวงดั่งดวงใจ
ทั้งดอกใบดมลูบจูบทุกวัน
จะเก็บไปรักษาว่าสดชื่น
แม้ไม่คืนความสดทั้งหมดนั่น
ขวดน้ำทรงสูงแบนแทนแจกัน
แต่ค่ามันต่ำนักชักอับอาย
เพียงเริ่มแรกรักษาพยาบาล
คงไม่นานสดใสดังใจหมาย
ครั้นใบดอกให้เฉดสีมิเสื่อมคลาย
ก็จะย้ายเก็บแน่แจกันใจ.
นพ
ค่ามันต่ำดำด่างเขาขว้างทิ้ง
คล้ายเป็นสิ่งสิ้นค่าน่าผลักไส
ช่อดอกนวลอวลอุ่นขุ่นกลีบใบ
จะก้มเก็บทำไมให้มันรก
จะมีคนทรวงหักโดนรักร้าง
หรือใครวางทิ้งกองของสกปรก
เพราะหมดสิ้นกลิ่นจางจึงวางยก
ทิ้งโยนหมกชอกช้ำช่อดำดิน
มิคู่ควรเก็บไปที่ใดหรอก
เพราะกลีบดอกมันเหี่ยวเขียวคล้ำสิ้น
จะขวดน้ำรูปทรงหงส์เหิรบิน
มิอาจลบกลบกลิ่นของดินดำ
จะรักษาพยาบาลก็นานเนิ่น
จงมองเมินผ่านไปโดยไม่ย่ำ
เพราะเท่านี้ดอกไม้ก็ได้ช้ำ
กระทืบซ้ำคงหัก...จมปลักคา
"กานต์ฑิตา"
๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๔
คล้ายเป็นสิ่งสิ้นค่าน่าผลักไส
ช่อดอกนวลอวลอุ่นขุ่นกลีบใบ
จะก้มเก็บทำไมให้มันรก
จะมีคนทรวงหักโดนรักร้าง
หรือใครวางทิ้งกองของสกปรก
เพราะหมดสิ้นกลิ่นจางจึงวางยก
ทิ้งโยนหมกชอกช้ำช่อดำดิน
มิคู่ควรเก็บไปที่ใดหรอก
เพราะกลีบดอกมันเหี่ยวเขียวคล้ำสิ้น
จะขวดน้ำรูปทรงหงส์เหิรบิน
มิอาจลบกลบกลิ่นของดินดำ
จะรักษาพยาบาลก็นานเนิ่น
จงมองเมินผ่านไปโดยไม่ย่ำ
เพราะเท่านี้ดอกไม้ก็ได้ช้ำ
กระทืบซ้ำคงหัก...จมปลักคา
"กานต์ฑิตา"
๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
