คิดถึงรัก หักร้าว เมื่อคราวแรก
เหมือนถูกแยก ใจยับ กับคำหยัน
เจ็บเจียนตาย หมายต่าง ทางรักตัน
ช่างแสนสั้น หวานซึ้ง ไม่ถึงทรวง
เก็บหัวใจ ไปจาก ไม่อยากเจ็บ
แม้หนาวเหน็บ นานหนอ ไม่ขอหน่วง
ช้ำฤดี กี่แด ดุจแขดวง
มิอาจล่วง เมฆล้ำ ก็จำลา
มาบัดนี้ พี่นั้น เลิกฝันน้าว
สิ้นปวดร้าว ใจแล้ ที่แผ่หรา
กลบรอยช้ำ ย่ำใช้ ด้วยใยชา
เพียรรักษา ทรวงสร่าง ค่องข้างเซา
จึงแต่งกลอน วอนกรรม อย่าซ้ำกลับ
มาโขกสับ ส่งเสริม เพื่อเติมเศร้า
ขอส่งบาป สาปบัง หวังเพียงเบา
เพื่อแนบเนาว์ เนืองนิตย์ ชีวิตนี้...
อ่านกันเข้าใจมั้ยนี่ กลบทอักษรสามชั้น(มั้ง)มั่วทั้งกลอน มั่วทั้งคนแต่ง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
