เคยห้ามหัวใจอย่าได้หวัง
แต่ก็ยังวาดฝันอันแสนหวาน
เพราะหัวใจเรียกร้องมันต้องการ
จึงหน้าด้านไม่หลบมาพบเจอ
แตกต่างกันเหลือเกินจะเดินร่วม
ไม่อาจรวมสัมพันธ์, ฉันเสนอ
คงแค่ได้ยิ้มให้ไต่ถามเธอ
แล้วหลงเพ้อสร้างค่าอย่างน่าอาย
คิดว่าเธอมีใจดูใกล้ชิด
คอยตามติดอยู่ข้างไม่ห่างหาย
ความคาดหวังขื่นขมล่มมลาย
ต้องเสียดายหายวับไปกับตา
กับการมีหัวใจไว้อีกข้าง
เริ่มแตกต่าง, เริ่มท้อต่อปัญหา
ซุกอยู่ในมุมเศร้าเหงาอุรา
เขาเรียกว่า อกหัก ไม่ยักตาย
ถึงไม่ตายก็เกือบตายอยู่หลายหน
ใจหมองหม่นสิ้นสุดไร้จุดหมาย
จึงเหว่ว้าอาลัยข้างในกาย
ทั้งเสียดายความรัก, จักเอาคืน
ได้ลิ้มลองรสชาติประหลาดนัก
กับความรักจากใครไห้สะอื้น
ได้แต่บอกหัวใจให้หยัดยืน
พรุ่งนี้ตื่นขึ้นใหม่ ไว้แก้ตัว.
...................