ไม่รู้ใจ
|
 |
« เมื่อ: 21 พฤษภาคม 2011, 12:20:PM » |
|
อยากยกย้อง หยิบยื่น..ชื่นชมเจ้า บอกเบาเบา บอกบ้าง..วางแบบนี้ ให้ห่วงหวง ห่วงหา......มาบอกที รู้รอรี รอรัก...............ถักอย่างไร
ว่าหวั่นไหว ไหวหวั่น...ฉันก็เหงา ยังหยอกเย้า ยืนอยู่....รู้บ้างไหม คิดคำคู่ คำคม...........ผสมไป ถึงถามไถ่ ไถ่ถาม..ตามห่วงเธอ.......(ผู้ชายฯ รักในหลวง)
ห่างเหินให้หวั่นไหว......ใจเหว่ว้า ไกลเกินกว่าเก็บกั้น.....นั้นเสมอ สุดสายสืบสานสบ.....อาจพบเจอ ฟ้าฟุ้งเฟ้อฝากฝัน.....พลันสลาย
รักรวนเรเร่าร้อน....ผ่อนรุมเร้า ยังยั่วเย้ายอกย้อน....ก่อนเลือนหาย คงครวญครางเคล้าคลอ....ต่อใจกาย มั่นมุ่งหมายหมกไหม้.....ในใจตน........(พระอาทิตย์อัสดง)
มาฝากถ้อย ร้อยคำ ย้ำว่าห่วง มาฝากท้วง ทวงสิทธิ์ จิตหมองหม่น มาฝากคำ ช้ำใจ ไยอับจน มาฝากล้น ท้นท่าม พล่ามน้ำตา
อยากวอนเว้า เว้าวอน อ้อนออดขวัญ อยากใฝ่ฝัน ฝันใฝ่ ไขภาษา อยากเรียนรู้ รู้เรียน เพียรแต่งมา อยากจากลา ลาจาก หากคนชัง.........(ไม่รู้ใจ)
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
Lจ้าVojกaoนบทนี้*, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ~ploy pim~, กาญจนธโร, ธาตรี รติกานท์, รพีกาญจน์, ทอฝัน, นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง, สมนึก นพ, Khondoendin
ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
|
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21 พฤษภาคม 2011, 08:53:PM โดย ไม่รู้ใจ »
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|