สงสารคนเฝ้าคอยจะหงอยเหงา
"รักสองเรา"เริ่มต้นบนความหวัง
คงไม่ถูกทอดทิ้ง "รักจริงจัง"
จะรอรั้งชายเดียวไม่เกี่ยวใคร
คอยลมลมแล้งแล้งอย่างแห้งเหี่ยว
ข้าวคอยเคียวเกี่ยวก้อยกลบรอยไถ
ตั้งตารอคนดีอย่างมีใจ
แม้คนใหม่เข้ามาไม่อาวรณ์
เมื่อไหร่หนอรักเราจะเข้าขั้น
รอคืนวันพบหน้าตั้งตาต้อน
สุดห่วงหวงดวงใจหทัยรอน
อยากขอพรพรหมินทร์ให้รินลง
จะให้วอนดินฟ้าเมตตาด้วย
คงมอดม้วยเสียก่อนต้องนอนหลง
อัตตาหิ ผลิดอก บอกตามตรง
ขอโฉมยงจงคอยอย่าน้อยใจ
ยิ่งรอนานเท่าไหร่ด้วยใจภักดิ์
ขอมอบรักหน้ามนคนที่ใช่
รักของเจ้าสูงค่ากว่าหญิงใด
พี่คนไกลยอมเป็นทาสเบื้องบาทนาง
"ปรางค์ สามยอด"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
