๐ ดอกกระเจียว เขียวสดปรากฎพร่าง
งามสล้าง กลางคั่นคันนาทุ่ง
หญ้าเจ้าชู้ ชูกายสยายปรุง
ริมขอบคุ้ง รวงข้าวพราวมณี
๐ ฉันวิ่งเล่น โลดไล่เลียบใบหญ้า
จับแมงปอ งอขาผูกผ้าสี
ให้มันบิน ไต่ลมชมไพรรี
แล้วฉันนี้ วิ่งตามท่ามไอดิน
๐ แม่ปักกล้า นาเหนือระเรื่อผิว
ฉันร้องหิว พ่อหาป่ากระถิน
เก็บฝักแก่ แผ่ลอกออกให้กิน
จนลืมสิ้น ความหิววิ่งลิ่วลอย
๐ นั่งแช่น้ำ ครึ่งท่อนหลบร้อนแดด
ใต้ดอกแสด ต้นจานละลานฝอย
แม่พักเหนื่อย ยิ้มละไมบอกให้คอย
เจ้าลูกน้อย อย่าท้อทำงอแง
๐ เดี๋ยวแม่ทำ ขนมจอกดอกโสน
วุ้นตะโก้ หอมหวานน้ำตาลแช่
แต่ลูกต้อง ช่วยเด็ด เกล็ดดอกแค
เตรียมให้แม่ ได้ไหมเอาไว้ทำ
๐ ฉันอมยิ้ม อิ่มสุข ลุกโดดเต้น
เที่ยวเก็บเล่น ใส่กระบุงมุ่งขนำ
รอแม่เสร็จ จากงานการปักดำ
แล้วรอหม่ำ วุ้นขนมให้สมเอย...
๐ ผ่านมาแล้วหลายปี..ที่เปลี่ยนผัน
ฉันยังมั่นตรึงใจ..ไม่ระเหย
ภาพพ่อแม่บ้านเรา..คราวคุ้นเคย
แม้นล่วงเลยอยู่กรุง..ยังฟุ้งครวญ
๐ เอาใส่ถุง..นะป้าห้าสิบบาท
หมดกระจาด..เลยครับนับหยวนหยวน
ขนมจอก..ดอกโสนตะโก้กวน
เห็นแล้วหวนชวนคนึงถึงบ้านนา....
*เห็นแล้วชวน..คิดคำนึง..ถึงมารดา..*
[
๐ คิดถึงบ้านครับ ๐