ฟ้าคะนอง มองฝน หล่นกระหน่ำ
มาเตือนย้ำ ค่ำเช้า ให้เหงาหนัก
หนึ่งฤดี ที่เปลี่ยว เดียวดายรัก
ยากจะหัก จักพราก ยามจากลา
ทั้งที่รู้ อยู่ไป ได้แค่เพื่อน
มิอาจเหมือน ใครหนึ่ง ซึ่งโหยหา
โทษตัวเอง เกรงขลาด จึงพลาดมา
เจ็บชีวา พาจบ ฝังกลบดิน
มาเตือนย้ำ ค่ำเช้า ให้เหงาหนัก
หนึ่งฤดี ที่เปลี่ยว เดียวดายรัก
ยากจะหัก จักพราก ยามจากลา
ทั้งที่รู้ อยู่ไป ได้แค่เพื่อน
มิอาจเหมือน ใครหนึ่ง ซึ่งโหยหา
โทษตัวเอง เกรงขลาด จึงพลาดมา
เจ็บชีวา พาจบ ฝังกลบดิน
ไม่รู้ใจ