เขาไม่มาอย่าเห็น, อย่าเป็นอื่น
เขาอาจยืนอยู่ข้างอย่างห่วงหา
แม้นไม่อาจมาพบหรือสบตา
ส่งหัวใจข้ามภูผา, มาชื่นชม
จะดักเอาขอบฟ้าจากราตรี
ในคืนที่หงอยเหงาคอยเฝ้าห่ม
ให้สดชื่นสบายกับสายลม
คอยพัดพรมกว่าเธอ, จะเผลอใจ.
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 11:52:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: รักและการรอคอย (อ่าน 5157 ครั้ง) |
| ||||||||||