จริงหรือไม่ ใยน้อง ไม่ลองเล่า
อย่าคาดเดา เอาว่ารัก จักหม่นไหม้
พังปราการ สานทางต่อ ก่อทางไป
สู่ห้องใจ ในที่ลับ อับแสงจันทร์
ลองเสียเถิด เปิดไข ใจที่ล็อก
อย่าได้บล็อก สัมพันธ์ เลิกกางกั้น
ให้แสงฉาย รายล้อม อ้อมใจกัน
ให้ชีวัน เคียงคู่ อยู่เคียงเดือน.......(ข้าน้อยขอฝากตัว)
เจ็บเพียงนี้ มีใคร ไหนอยากลอง
เจ็บครั้งสอง ตรองไว้ ให้เสมือน
เจ็บเจียนตาย กายช้ำ ย้ำคอยเตือน
เจ็บมาเยือน เหมือนเก่า เศร้าเกินทน
เจ็บรักพี่ ที่ลวง ดวงใจน้อง
เจ็บจนต้อง ร้องไห้ ได้ทุกหน
เจ็บแสนเจ็บ เหน็บหนาว ร้าวเกินชน
เจ็บหมองหม่น พ้นไหม ไม่รักคุณ.....(พระอาทิตย์อัสดง)
อย่าคาดเดา เอาว่ารัก จักหม่นไหม้
พังปราการ สานทางต่อ ก่อทางไป
สู่ห้องใจ ในที่ลับ อับแสงจันทร์
ลองเสียเถิด เปิดไข ใจที่ล็อก
อย่าได้บล็อก สัมพันธ์ เลิกกางกั้น
ให้แสงฉาย รายล้อม อ้อมใจกัน
ให้ชีวัน เคียงคู่ อยู่เคียงเดือน.......(ข้าน้อยขอฝากตัว)
เจ็บเพียงนี้ มีใคร ไหนอยากลอง
เจ็บครั้งสอง ตรองไว้ ให้เสมือน
เจ็บเจียนตาย กายช้ำ ย้ำคอยเตือน
เจ็บมาเยือน เหมือนเก่า เศร้าเกินทน
เจ็บรักพี่ ที่ลวง ดวงใจน้อง
เจ็บจนต้อง ร้องไห้ ได้ทุกหน
เจ็บแสนเจ็บ เหน็บหนาว ร้าวเกินชน
เจ็บหมองหม่น พ้นไหม ไม่รักคุณ.....(พระอาทิตย์อัสดง)
๏๏๏มองแล้วคง ไม่เลือกคบ จะสบหน้า
เจ็บสิหนา จึงเศร้าหนัก รักว้าวุ่น
เรื่องวนเวียน เลิกเวียนว่าย หน่ายเจือจุน
หนีใจจุ้น น้องเจ้าจำ อย่าซ้ำทรวง๏๏๏
๏๏๏ยังเศร้าโศก อย่าสุงสิง น้องหญิงข้า
นะยังคา เหนื่อยย้ำคิด จิตแสนห่วง
จำใส่หัว ใจเสียให้ ไม่คิดทวง
เหมือนคนถ่วง มาแค่ทำ ซ้ำหัวใจ๏๏๏
~ธาตรีรติกานท์~
มาช่วยน้องสาวเราหน่อย แต่แต่งไปแล้วมึนตัวเอง ตาลายมั่วแหลก
เจ็บสิหนา จึงเศร้าหนัก รักว้าวุ่น
เรื่องวนเวียน เลิกเวียนว่าย หน่ายเจือจุน
หนีใจจุ้น น้องเจ้าจำ อย่าซ้ำทรวง๏๏๏
๏๏๏ยังเศร้าโศก อย่าสุงสิง น้องหญิงข้า
นะยังคา เหนื่อยย้ำคิด จิตแสนห่วง
จำใส่หัว ใจเสียให้ ไม่คิดทวง
เหมือนคนถ่วง มาแค่ทำ ซ้ำหัวใจ๏๏๏
~ธาตรีรติกานท์~
มาช่วยน้องสาวเราหน่อย แต่แต่งไปแล้วมึนตัวเอง ตาลายมั่วแหลก